Uzak ama uzak diyarlarda diye başlamayacağım, tabiki de...
Bizim olayımız hikayeye ortadan girmek olacak... Ne dersiniz başlayalım mı? Yeni hikayemize...
Gözlerimi açtım ve o bomboş dünyaya bakıyordum. Herkesin içindeki o boşluğa...
Neydi, bu boşluk...
Yalnızlığın esiri mi olmuştu insan...
Yoksa akıntıya karışan bir insan mıydı?
Hayatımızdaki o adımlar bize geri dönüş sağlayacak mıydı? Bakıp göreceğiz.
Uzaktan bir ses duydum aman tanrım dedim o da kim?😄😄
Şaka şaka anammış🙂
Tabii ki de bu boşluğu kimseye anlatamam. Deli misiniz bunu anlatıp sende ki dert mi diye söylenmeleri çekemem. Hemen bu yalnızlık rüyasından kalkıp annemin yanına gittim. Güzeller güzeli annem, bana kendi elleriyle güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Oturup beraber yedik, içtik...
Sıra tabii ki de okulda... Evet gine okul ama size şunu söylemeliyim. Üniversite güzel bir yer, dersler ağır olsa da ama gerçek şu ki bir şeyin zorluğu olmayınca o güzel gelmiyor insana...
Hemen hazırlanıp okula gittim. Yeni ortam yeni arkadaşlıklar güzel gelecekti... Okula adımımı atmamla kendimi yerde buldum...
