Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oğlan'ın isteği üzerine kahramancılık oynuyorlardı. Ne kadar kızın ilgisini çekmese de Katsuki'nin mutlu ifadesi ve kahkahaları onu da mutlu ediyordu.
Gün boyu defalarca kez küçük kızı kurtarmıştı oğlan. En sonunda yorulduğunda kız kaydırağın ucuna oturmuştu.
"Katsuki ben çok yoruldum. Biraz dinlenelim." çocuk arkadaşını onayladıfakat ayakta dikilmeye devam ediyordu.
"Büyüdüğümüzde başın derde girerse hemen senin yanına gelip böyle kurtaracağım ve seni üzen villianın kıçına büyük patlamalar yapıcam." Katsuki elinde patlamalar yapıyor ve havaya yumruklar atarak yapacaklarını anlatıyordu.
Küçük kız onu gözleri kocaman açılmış hayranlıkla dinliyordu. Sanki gerçekten onu üzen kötüler varmışta Katsuki onları dövüyormuş gibi mutluydu o an. Sanki kahramanını izliyor gibiydi. Katsuki hareketlerine ve konuşmaya devam ederken kız bir anda yüksek sesle konuştu.
"Bende kahraman olmak istiyorum!" Katsuki bir anda bağırmasına şaşırmıştım çünkü kızın sesi pek yüksek çıkmazdı genelde.
Küçük kız oturduğu yerden kalktı ve Katsuki'nin karşısına geçip heycanla konuşmaya devam etti.
"Beraber kahraman olalım ve hepsinin kıçını tekmeleyelim! En iyi, bir numaralı kahramanlar biz olalım! Ve hep en iyi arkadaş kalalım." Kız son cümlesinde oğlanın ellerini tutmuş ve dönmeye başlamıştı.
Katsuki de sonradan anlamış ve küçük kızın neşesine ortak olmuştu. İki çocuk beraber gülerken bir yandan da kahkaha atıyorlardı.
_-_-_-_
Fuyumi eve neden geç kaldığını hızlıca annesine açıklamış ve yeni taşıdıkları için hala etrafta duran kolilerin üzerinden atlayarak odasına ulaşmıştı.
Babası ile kaldıkları ev değildi burası. Aynı mahallede başka bir evdi.
Akşam yemeğini yerken kız annesine Mina ve diğerlerinden bahsetmişti. Annesi kızının sosyal olmasına alışık olsada gerçekten arkadaş edindiğini gördüğünde mutlu oluyordu.
Fuyumi gecenin ilerleyen saatlerinde yatağına uzanmış ve düşünüyordu. Katsuki onu neden tanıyamamıştı? Oysa kız hemen anlamıştı çocuğun kızıl gözlerinden, etrafına attığı bakışlardan.
Komidinin üstünde bulunan mendili eline aldı ve parmakları ile yumuşak mendili okşarken bir yandan da düşünüyordu. Sonra ise aklında geldi.
