Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökyüzünden boşalan su ile parktaki çocuklar annelerine veya korunacakları bir yere doğru koşmaya başlarlar. Katsuki de hızlıca kaydırağın altında bulunan boşluğa gitmiştir. Arkadaşının da yanında geldiğini düşünsene arkasına baktığında kızı görmemişti.
Oğlan bakışlarını koştuğu yöne çevirdi. Kız öylece orada duruyordu. Şimdiden sırılsıklam olmuştu kız belki de hasta bile olabilirdi. Katsuki sinirle kıza doğru bağırdı.
"Aptal hemen buraya gel! Hana!" Ama kız tek bir tepki bile vermemişti. Hala öylece yerde oturuyor ve yağmur yağmadan önce yaptığı şeyi yapıyordu.
Katsuki kızın tepki vermemesine karşı hızlıca yanına koşmuştu. Katsuki hala kızın tepkisiz kalmasına iyice sinirlenmişti.
"Hana, hala şu aptal böcekle mi uğraşıyorsun? Çabuk hasta olucaz senin yüzünden." Hana bakışlarını oğlana doğru kaldırdı.
"Ama elimi çekersem o da ıslanır."
"Islanırsa ıslansın, şuan bizde ıslanıyoruz."
"Onu bırakmak istemiyorum." Hana'nın gözleri yavaştan dolmaya başlamıştı.
"Lanet olsun!" Katsuki sinirle söylenmiş ve yerdeki tırtılı alarak kuru bölgeye koşmuştu. Bu sefer kız da çocuğun peşinden gitmişti.
İkili yağmurdan saklamışlardı ama fazlası ile ıslaklardı. Katsuki elindeki böceği yere bırakmış bir süre sonra ise ufak bir hapşırık çıkmıştı ağzından.
"Katsuki iyi misin? Ben üzgünüm benim yüzümden-"
"Aptalca konuşmayı kes!" Katsuki burnunu çekerken kızı hemen susturmuştu. Çünkü özürlerinin ardı arkası kesilmeyeceğini biliyordu.
_-_-_
Uzun bir okul günün ardından kız arkadaşlarını beklemeden okuldan çıkmak zorunda kalmıştı. Misafirleri gelecekti ve annesine yardım etmesi lazımdı.
Üzerine sıcak havaya uygun şeyler vardı ve öğlenden sonrasının bozacağını bilmiyordu. Tabii fark ettiğinde fazla geç kalmıştı. Koşar adım eve doğru giderken ince ve tiz bir ses duydu.
Fuyumi elf gibi uzun kulaklarını dikkatle açmış ve tekrar dinlemişti. Ses yakınlardan geliyor olmalıydı. Tekrar duyduğunda sesin geldiği yönü anlamıştı. Hızlıca kenarda fazlalık olarak bulunan kaldırım taşlarına doğru gitti. Ses tam olarak o taşların arasından geliyordu.
