-İlk Kan-

- 1 -

🎧 Conan Gray - Overdrive 

İzmir'nin güzel, mor çicekli ağaçlarını hayranlıkla izleyerek yürüyordum, güneşli bir yaz günündeydik, çiceklerden birini koparıp saçıma taktım, çiceklerin güzel kokusunu son bir kez içime çekip sahil kenarına ilerlemeye başladım, saat'e baktığımda birazda denizi izleyecek vaktim olduğunu görüp gülümsedim, deniz kenarına geldiğimde çok yaklaşmadan ayaklarımın denizle buluşmasına izin verdim, kumsala oturup denizin izlemeye, kokusunu içime çekmeye başladım.

İzmir'in en güzel yanı buydu, deniz'i, sonsuz güzellikteki masmavi denizi, yarım saat kadar sahilde oturduktan sonra geri dönmeye karar verdim, yolda ilerlerken Şirin'den bir mesaj geldiğini gördüm.

Mesaj
- Ellaaa hemen bak ÇOK ÖNEMLİ

- Yaaa ellaaaa

- Cevap Ver!!!

Şaşkınlıkla mesaja hızlıca cevap yazarken yola çıktığımı fark etmedim, sağıma baktığımda bir arabanın son hız üzerime geldiğini gördüğümde yapacak pek birşey kalmamıştı, donup kaldım, o an zaman hiç geçmeyecek gibi aynı zamanda çok çabuk geçmiş gibiyidi, belki sadece 1 saniye'ydi ama "öleceğim" diye düşünmüştüm, ve o an arabanın bana çarpmasıyla kendimi yerde buldum.

Uyanmaya başladığımda insan sesleri duyuyordum, sanırım herkes başımda toplanmıştı, ve sanırım ölmemiştim. Ama bir ses vardı ki kalın etkileyici ve endişeli bu bana çarpan kişi olmalıydı, gözümü açıp açmamak arasında birkaç saniye kendimle kavga ettikten sonra açmaya karar verdim.

Tam da tahmin ettiğim gibi herkes etrafımda toplanmış film izler gibi beni izliyordu, 1 saniye rezil olmuşum gibi hissettikten sonra o etkileyici sese sahip kişinin bana seslendiğini duyup başımı o tarafa çevridim, gerçekten bana çarpan kişi oydu, benim için arabasından su getirmeye gitmişti, o gerçekten yakışıklıydı, bir erkeğe göre uzun saçları vardı, yüzü çok güzeldi.

Bir an başımın sızlamasıyla gözümü kapatıp elimi başıma götürdüm, elime tekrar baktığımda kandan başımın kanadığını anladım lanet olsun! Cidden bu şerefsiz herif bana çarpıştı, ayağa kalkıp "kör müsün beni nasıl görmezsin" diye kavga etmek istiyordum ama biraz şokta olduğum için kalkamıyordum, bana çarpan adam yanıma eğilerek sordu

- "Iyi misiniz?"

- "Ambulans birazdan gelecek, endişelenmeyin"

Başımı salladım ve kalkmaya çalıştım

- "Hayır kalkmayın, yatmalısınız ve uyumamalısın, lütfen sakin olun"

Başım ve dizim ağrıyordu, ve bu adam bana sakin olmamı söylüyordu, nasıl sakin olabilirim ACABA? sinirle sordum

- "Nasıl sakin olayım?"

- "Özür dilerim, gerçekten seni görmedim, şimdi uyumaman için sana birkaç soru soracağım, güzelce cevapla ve benimle kal"

O gerçekten melek gibi konuşuyordu ve benimle bir bebek gibi ilgileniyordu belki de suçluluk hissediyordu, aslında belki değil kesinlikle suçluluk hissediyordu, biraz uykum geliyordu o da bunu anlamıştı ve uyanık kalmam için bana soracağı saçmalıkları dinlemeye başladım.

- "Tamam"

- "Adın ne?"

- "Ella"

Konuşacak halim yoktu, çok uykum geliyordu, bunun başımın kanamasıyla bir ilgisi olduğunu bilsemde bunu düşünmemeye çalışıyordum.