-İlk Kan-

11 - Alışveriş

🎧Charlie puth & Jungkook - Left and Right

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım, ne zaman gözlerimi kapatsam dünkü yaşananları görüyorum. hepsi gerçek, her şey dün yaşandı, gördüklerim gerçekti. inanmak  zor olsa da gerçekti

"ella hadi uyan kahvaltı vakti!!"

diye mutfaktan bağıran şirin'i duyduğumda kalktım, aynanın karşısına geçip kendime baktım, saçım darma dağınık, üstümde ki siyah tshirt tozdan gri'ye dönmüş, yüzümde kan damlaları vardı, hemen banyoya yönelip duş'a girdim ardından beyaz crop altına yırtık kot şortumu giyip kahvaltıya indim, şirin masada oturmuş dizi izliyordu, geldiğimi gördüğünde kalkıp bardağıma çay doldurdu ikimizde masaya oturduğumuzda konuştum

"Sormak için can attığını biliyorum, sorabilirsin"

"Ah evet, biraz daha beklersem meraktan ölebilirim. dün neler oldu, nereden geldin? üstün neden o kadar dağınıktı? ulaş ve mustafa ile mi alakalı? onlarla konuştun mu? 

"Tamam tamam yavaş ol, anlatıyorum"

"Evet bekliyorum"

neden bu kadar heyecanlı ve meraklı olduğunu tahmin edebiliyordum, onun başına aynı şey gelse bende böyle olurdum kesinlikle

"Dün okuldan çıkınca ulaş'ı merak ettim çünkü bildiğin gibi günlerdir ortalıkta yoktu, bu yüzden evine gittim"

dur bir saniye ona vampirleri anlatmalı mıyım?  anlatsam bile bana inanmaz, buna kim inanır ki, hem ulaş vampir kurulu insanların vampirleri öğrenmesini istemiyor demişti, özür dilerim şirinem ama sana yalan söylemeliyim, senin iyiliğin için

"Eee ulaş'ın evine gidince ne oldu?"

"Umm şey onunla konuştum, ailesi ile problemleri varmış bu yüzden okula gelememiş"

"Ne gibi bir problem? bunun mustafa ile ne alakası var?

"şey olmuş, ha annesi ile babası boşanıyormuş o yüzden, mustafa'da ona destek olmak için yanındaymış"

"Yaa üzüldüm, o zaman telefonlarına niye bakmamışlar?"

"hımm onu bilmiyorum"

"Dün gece neden öyle görünüyordun?"

"Çünkü şey yüzünden.."

"Ne yüzünden ella?"

"Ha evet ulaş'ın evinde ki bahçede çiçek dikmesine yardım ettim o yüzden üzerim hep toprak oldu"

"Aa şimdi anladım, mustafa ne zaman dönecekmiş?"

"Yakında"

"peki, bugün ne yapacağız ell"

cidden yalan söylemek çok zordu, neyse ki akşam karanlık olduğu için yüzümdeki hafif kan lekelerini görmemiş yoksa nasıl açıklayacaktım, o hem yemeğini yiyip hem konuştuğu için tabağı bitmişti ben gerginlikten dokunmamıştım bile

"Bugün dersim yok, sadece evde takılacağım, senin işin var mı?"

"Yok, birlikte alışverişe çıkalım mı? hem yemekte yeriz"

"Bilemiyorum, dinlensek-"

"Lütfennn ellacığım, iki gözümün çiçeği, güzellik abidem, çiçeğim"

"tamam şirin gidelim"

buna ikimizde gülmüştük, şirin benim her zaman iyikim oldu, hep iyi ki burada diyordum, onunla tanışmak en büyük şansımdı, ve beni ikna etmesi de çok kolay oluyordu,