Dedektif Kim Taehyung

Kaybolan PRENSES

Joseon krallığında bir kahvaltı günüydü. Her zamanki gibi Prenses Deokhye kahvaltı masasının en önünde oturuyordu. Kral gojong ise en başa geçmiş yüksek tahtından onları izliyordu, her gün açıldığı gibi o tatsız konu açıldı krallık bitmiş haldeydi neredeyse krallığın son dönemlerine ulaşmışlardı herkesin kalbinde sürekli olan bir korku vardı kral ise kızını feda edebilecek kadar kötü kalpliydi. Başka bir krallığın prensi ile kızı deokhye'yi evlendirecekti.

Kral= dediğim konu hakkında ne düşünüyorsun.

Prenses=istemiyorum

Kral iç çekti kızının bu akıl almaz davranışı karşısında ne diyeceğini bilmiyordu sonuçta er geç hayatı düzene girecekti kralın.

Kral= krallık çöküyor!! Sen ise hala kendi hayatının derdindesin birazcık başkalarını düşün

Prenses= saygısızlık etmek istemem ancak ben zaten başkalarını düşünüyorum kendi hayatımı düşünmemin zamanı geldi afiyet olsun!

Prenses masadan kalktığı anda yüzünde bir ıslaklık hisseti annesine baktığında elinde boşalmış bir bardak gördü bardak da ki tüm su yüzüne atılmıştı, kraliçe;

Krala saygısızlık etme o ne derse o olur evleneceksin diyorsa evlenmelisin.

Prenses deliye dönmüştü masadan hışımla kalktı ve uzaklaştı kafasında planlar dönüyordu. Binlerce olasılığın arasından o kendine en uygun olanı seçmişti bile.
Kaçacaktı en uzağa kimsenin bulamayacağı kimsenin fark etmeyeceği bir memlekete gidecekti belki de ülkelerce gezecekti ama hayatını kurtaracaktı onun hayatı kimsenin hayatından daha önemli değildi tabi şimdilik...

Prenses artık bu düşüncelerden çok yorulmuştu...

Prenses odasına doğru giderken küçük kardeşi kim yoo bin ile karşılaştı, Kralın önerdiği başka krallığın prensi hakkında konuşmak istediğini söyledi. Prenses bu konuşmadan o kadar çok sıkılmıştı ki kendi küçük kardeşiyle bile konuşmak istemiyordu. Odasına girdiler prenses güzel ve alımlı duran bir yatağın üzerine oturdu küçük kardeşi işe prensesin karşısına... Kardeşinin gözlerine baktı ve:

Sana güveniyorum, ve artık böyle yaşamak istemiyorum lütfen bana yardım et prenses olmak istemiyorum. Sadece hayatımı yaşaya bilmek ve gerçekten sevdiğim birisiyle evlenmek istiyorum lütfen...

Küçük erkek kardeş hafiften güldü ve:

Tamam

Prenses şaşkına dönmüştü bu kadar kolay mıydı her şey hemen kabul mü edecekti yani neden daha önce aklına ondan yardım istemek gelmemişti

Nasıl tamam, izin verecek misin? Gidebilir miyim?

Neden gidemeyeceksin ki seni neden tutayım sofrada konuşulanlar benimde canımı sıktı bu kraliyeti korumak senin görevin değil bizim görevimiz ben ve kardeşlerimin görevi senden rica ediyorum en uzaklara kaç buradan ne kadar uzaklaşırsan o kadar iyi

Teşekkür ederim

Prenses erkek kardeşinin elini tuttu ona defalarca teşekkür etti gözleri dolmuştu mutluydu. Ona tekrar baktığında yanan ışığın söndüğünü gördü zaman gelmişti etraf karanlık değildi belki ama onun için bir fırsattı bu fırsatı değerlendirmek ise ona kalmıştı

Kapıya doğru geldiğinde üzerindeki kıyafetlere bir kez daha baktı üzerindekiler ona engel olacaktı daha rahat bir kumaştan yapılmış elbisesini giydi bir not bıraktı:

Gidiyorum, evlenmek istemiyorum en azından şimdilik ben hayatımı yaşamak istiyorum baba, prenses olunca iyi olacağını sanan insanlar için bunu yazmak istiyorum ben prenses Deokhye, kardeşlerim, kendinize iyi bakın uzunca bir süre geri gelmeyeceğim halkımıza iyi bakın kral olacak kardeşime sesleniyorum bu işte en iyi sen olacaksın lütfen üzülmeyin sizi seviyorum, baba ben gidiyorum beni bulmaya kalkma...

Bu yazdıklarından sonra kalemi yere bıraktı ve yazdığı mektubu yastığının altına koydu gözündeki son damla yaşı da sildi sonuçta yeni hayatına yani, huzur dolu yaşamına başlıyordu...

Küçük kardeşine bir kez daha baktı ona gülümsedi ve

Her şey için teşekkürler. Dedi

Küçük kardeşi hemen onun önüne doğru atıldı burada bekle biraz dedi prensesin odasından çıktı kapıda kimselerin olup olmadığını kontrol ediyordu onun kolay gitmesini sağlayacak her işi yapıyordu kısaca. Prenses kardeşinin arkasından bakıyordu bir kaç ses gelmeye başladı insanların konuşma sesleri ardından bir yabancının bu muhafızlardan birisi olmalıydı derin bir nefes aldı kardeşi muhafızları başka bir yere doğru gönderiyordu sonuçta o bir prens di yani herkes onun sözünü dinlemek zorundaydı. Muhafızlar birer birer kayboldular prenses aldıgı nefesini geri verdi rahatlamıştı kardeşi odaya geri döndüğünde birbirlerine kafa salladılar ve Deokhye odadan çıktı.