යුන්ගී , ජිමින් නැගිටිලා හිමීට ඒ පැත්තට යද්දී දැක්කේ.. කකුල් දෙකම හීරිලා තුවාල වෙලා ලේ ගලන පුද්ගලයෙක්ව.. අදුර එක්ක මූණ පෙන්නෙ නැති නිසා ලගට ගියාම එයාලා දෙන්නට හුස්ම ගන්නත් අමතක උනා..
"හොබී හියුන්ග් !!!!!"
ජිමින් හොබී ගාවට ලගට යනවත් එක්කම යුන්ගී එයාගේ ජැකට් එක ගලවලා හොබීව පෙරෙව්වා..
"අනේ හියුන්ග් ඔයාට අමාරුයි ද.."
"මට අමාරු නෑ ජිමිනා.."
"ආශ්.."
එකපාරට යුන්ගී හේසෝක් ගේ කකුල අල්ලද්දී හොබීට අමාරුවට කෑගැස්සුනා.
"ඕහ් හේසෝකා කකුල ඇබරිලා ඔයාගේ.."
"අනේ හියුන්ග්ට අමාරු ඇති.." ජිමින් අඩන්න තියාගත්තා.. ජිමින්ගේ හිත හරිම සංවේදියි.. පොඩ්ඩක් නැත්තම් අඩනවා එයා..
"අනේ කෝ බලන්න අඩන බබා.." හේසෝක් හිනා වෙලා තමන්ගේ සහෝදරයා වගේ ඉන්න ජිමිනගේ ඔලුව අතගාලා බදාගත්තා..
යුන්ගීත් දෙන්නවම පරිස්සමෙන් බදාගත්තා..
"හොබියා අපි යන්න ඕනේ.. ඒත් ඔයාට පුලුවන් වෙයිද.."
"අපි උත්සහ කරමු.."
"කෝ බලාගෙන ජිමිනි අනිත් පැත්තෙන් අල්ලගන්න හොබීව.."
"දේ හියුන්.."
ජිමින් , සුගා හොබීව දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන වාරු කරගෙන කාමරෙන් යන්න පටන් ගත්තා..
"යුන්ගීඊඊ හියෝන්න්..."
"යුන්ගියා කුකීයගේ සද්දේ නේද.."
"ඔව් ඔව් ඒ එයා තමා."
තුන්දෙනාම ඉක්මනින්ම පය තියනවත් එක්කම කුකී බිම වැටිලා ඉන්නවා...
"ජ..න්..ගු.."
තුන්දෙනාට කතා කරගන්නත් බෑ.. උගුරේ මොකක් හරි හිර වෙලා වගේ.. වෙව්ලන දෑත් සහ කකුල් වලින් තුන්දෙනාම ජන්ග්කුක් ඉන්න තැනට ගියා..
ජන්ග්කුක් කිසිම හැලහොල්මනක් නැතිව බිම වැතිරගෙන ඉන්නවා.. තුන්දෙනාගෙම කටින් එක වචනයක් පිට උනේ නැහැ.. වෙව්ලන දෑත් වලින් යුන්ගී ජන්ග්කුක්ව අනිත් පැත්තට හරවලා පපුවට කන තියලා හදවත ගැහෙනවද පරීක්ෂා කරනවා..
YOU ARE READING
𝑶𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒂𝒚 ||•ʜᵒʳʳᵒʳ ғғ• ||ᴄᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ✓
Horror🕯️"මන් ඔබෙන් පලිගැනීමට නොහැකි වුවද මන් මාගේ පලිය අන් අය ලවා වුවද ගනිමි....."🕯️ • Not a ship story • No mature content
