4.Bölüm

14 2 3
                                    

Sabah gine nefret ettiğim alarmın sesiyle uyanmıştım dün egeye mesaj yazmanın heycanıyla uyuya kalmıştım
Noluyo bana ben hiç kimse içim heycanlanmamış bi kızdım küçüklüğümden beri hep o sert tavrı takınırdım bunu beynimin bi kenarına attım lavoboya yöneldim işlerim bitince annemgil konuşmasını dinledim dinledim demeyelim sadece dikkatimi çekti

Annesi
Hasan sen ciddimisin yani annesi aslında teyzesimiymi-

Babası
Eliff!

Babam annemi uyarıp kapıya doğru gelmeye başladı adım seslerini duyunca odama koştum

Noluyodu kimin annesi aslında teyzesiydi babam niye bu kadar dikkatliydi benim öğrenmemi istemiyorlardı ama bi şekilde öğrenmeliyim bi kere kafama takıldı asla peşini bırakmam artık annem şok olduğuna göre kesinlikle bizim tanıdığımız biri..

Bunları düşünürken okul için hazırlanmış aşağı iniyodum aşağı indiğimde annem çay dolduruyodu babamda telefona bakıyodu sanki az önce konuşulmamış gibi eski hallerindeydi bana bişet sezdirmemeye çalışıyorlardı ama benim gibi oynayamıyolarda daha çook çalışmalrı lazımdı

Annesi
Günaydın kızım

Günaydın anne

Hızlıca kahvaltımı yapıp evden çıktım okula vardığımda kafam hala dağınıktı bugunkü annemgilin konuşmasını düşünüyordum

Sınıfa geçip sırama oturdum azra daha gelmemişti telefonu mu açıp sosyal medyaya bakcakken ege nin dünkü mesajını gördüm yazdıklarını okudum sevinmiştim sonra kendime kendime, kendine gel diyince ciddiyetimi toparladım

Azra koşarak yanıma gelip sarıldı

Azra
Günaydınn ayy ne kadar özlemişim

Az-azraa boğulcamm

Öyle bi sarılmıştıki bütün kemiklerim yerine oturmuştu
Yanımıza doğru bi çocuk geliyodu başta tanıyamadım ama sonra arda olduğunu anlayıp hemen sarıldım

Ayyy çok özlemişim

Arda
Bende minik fare

Ben ardaya sarılırken egenin gözlerinin bizde olduğunu gördüm umursamadan yerime oturdum

Bütün dersler bitince bi ohh çekmiştim hazırlanıp okuldan çıkarken off hava çok yağmurluydu babamı arıcaktım ki allah kahretsin sarjım bitmişti ben kara kara düşünürken biri seslendi ege, ege seslendi
Ege
Ben bırakıyım eve gel hadi

Bi anlık elimden tutup sürükleyince şaşkınlıkla duraksadım oda bian farkına varmış olacakki elimi bıraktı kabul edip arabasına doğru ilerledik

Ohaa bu seninmi
Ah hayır dışımdan söyledim kendime kendime kızarken

Ege
Evet bu bebek benim atla hadi

Arabaya binip yola çıktık eve kadar ikimizinde sesi çıkmadı

Teşekkür ederim

Ege
Önemli değil

Arabadan inio eve girdim annemgil önemli bişt konuşuyordu sessizce onları dinledim

Annesi
Ne yani kesinlikle mi onun kızı değilmi

Babası
Hayır annesi değilmiş meğer teyzesiymiş ***** nın

Şok içinde ağzım açık kaldı...

Evett bölümm sonu fikirlerinizi yazarsanız sevinirim
Görüşürüzzz

Kafedeki PastaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin