P A R A N O Y A (+18)

2.Bölüm| " Karanlığın Düşen Sanrı "

Selam çiçeklerim, bölüm sizlerle❤️

PARANOYA | GARDENYA

2.Bölüm: Karanlığın Düşen Sanrı

Fersiz geceye düşen yıldırım, kor misali içime akıttığı zehrini dışarıya kusarken soğuk parkeye yaslanan bedenim, ısısını yavaşça yitiriyordu.

Yağmur şiddetini eksiltmezken dibine kurulduğum camın ilerisini seyre daldım. Sokak lambasının izin verdiğince görünen boş sokak, çöp konteynerı ve birkaç aydınlatmadan başka, tamamen sessizliğini korurken caddenin ilerisinde ki ana yoldan geçen tek tük araba bu sükuneti bölen tek sedaydı.

Issızlaşan sokak, gece ve gündüz ayrı dünyaları aratırken, konteynerın yanından geçen karaltı gözlerimin odağını hedef alırken, yavaşça indirdim bakışlarımı o tarafa. Bir silüet ışığın altında yansırken aydınlığa doğru yavaşça ilerledi. Kalbim nedensizce hızlanırken, merakla karşılaşacağı meydanı bekledi. Gölgesi yavaşça şekillenirken, iyice vücudunu sarmalayarak insan bedenini oluşturdu. Birkaç adım atarak ilerlerken, sessizce tuttum nefesimi. Bir anda ortaya çıkması, genel olarak korkutmuştu insanı. Taki adımları durup, bakışlarını camdan fütursuzca onu izleyen bedene dönene kadar.

Sanki bir aksiyon filmi izliyormuşcasına hararetlenen kalbim, kesiştiği gözlerle bozguna uğramıştı.

Lacivertti.

Gözlerinin düştüğü hare,lacivertti.

Camların boydan olmasının verdiği şeyle, tabiri caizse kabak gibi ortadaydım. Sesli bir yutkunuş, etrafa yayılırken, birini izlemenin verdiği suçlulukla ilk önce bakış açımı değiştirerek kafamı eğdim ardından ise irislerimi kapattım.

Utanç vücudumu ele geçirirken, tanımadığım ve bir daha karşılaşmayacağım biri olduğu gerçeği ile yüzleşerek açılan gözlerim, karşılaşacağı manzarayı görememenin şaşkınlığı ile dolup taştı.
Ardından ise karanlıktan bir hareketlenme beklediğimin aksine; beyaz-kahve tüylerine sahip bir kedi, sarsak adımlarını sürdürdü.

Gözlerimi birkaç defa daha açıp kaparken, değişmeyen görüntü, gerçekti. Neyseki çoğu zamanlarda, çektiğim uyku yetersizliği yüzünden sanrılar görmem fazlasıyla olağandı. Beynim uyku sinyallerini bana gönderirken, çöktüğüm camın dibinden bedenimi kaldırdım.

Komodindeki uzun süredir yerini koruyan uyku haplarından birini ağzıma atarken, suyu da içmeyi ihmal etmedim.

Ayaklarım karanlıkta seçilen yatağıma adımlarken, yorganı kaldırarak içine yerleştim. Bedenim, yatağa girmenin verdiği hafif soğuklukla karşı karşıya kalırken hafif bir titreme, ardından ise sıcaklığa alışan bedenim yavaşça gevşedi.

Gözlerim usulca kapanıp, beynim devre dışı kalırken, bir rüyaya daha kanat açtı.

____

Baş ucundaki balkon, yavaşça  açılırken, içeriye sızan soğuk hava vücudunun kıpraşmasına neden oldu.
Bir gölge hemen baş ucuna konarken elleri yavaşça kızın saçlarını buldu. Yüzü her saniye uyuyan bedene yaklaşırken dudaklarını, yanağından kulağına doğru yol aldırdı usulca.

" Geceler gündüzü değil, seni kovaladı. Sırf benden kaçabilmen için. Ama artık zamanı geldi. Ne ay kovalayabilir, ne sen kaçabilirsin. Artık tamamen benimsin. "

Son kez soğuk parmaklarını kızın yumuşak yüzünde dolaştırırken, yavaşça ayağa kalktı. Adımları emin bir şekilde geldiği kapıya ulaştığında, arkasından camı kapatarak soğuk havaya tezat lacivert gözlerini aldığı geceye baktı.

Genç kızın kanat açtığı rüya alemi, diğerlerinden daha farklı oldu.

Tıpkı onun gelişinin de, muntazam olduğu gibi.

BİTTİ

Satır arası yorum ve düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim çiçeklerim 🌸
Diğer bölümde görüşmek dileğiyle, ben kaçar 💃🏻