Thanos'tan sonra yenilmezlerin dağılmasıyla savunmasız kalan dünyayı korumak için bir araya gelen Genç Avenger'ların hikayesi.
Legacy adlı hikayenin devamıdır.
youngavengers#1
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Küçük dijital bir ekrana bakıp geri zekalı gibi sırıtmana bakılırsa yine birilerine aşık oldun. Bu seferki şanssız kim?"
"Kapat çeneni Aidan!"
"Kapatırım tabi ki ama sen de nefes almaya bir son verip beni rahat bırakırsan."
Kinsey erkek kardeşine ters bir bakış attı. "Lütfen beni 50 kilometre koşturmadan önce çeneni kapat, bugün seni kovalayacak halim yok."
Güldü Aidan. "Kovalasan ne oluyor ki? Yakalayamıyorsan bile."
"Emin misin?" Diye sordu Kinsey telefonunu kapatıp. "Seni yakalayıp denize attığım günü çok çabuk unutuyorsun ama sevgili kardeşim."
"Önüme yavru bir köpek çıktı diye kaç kez söyleyeceğim? Durmak zorunda kaldım. Yoksa sen o kaplumbağa hızınla beni asla yakalayamazdın."
"Kaplumbağa hızı mı? Işıktan daha hızlıyım ben."
"Yanımda kaplumbağa gibi kalıyorsun. Benim daha hızlı olduğumu sen de biliyorsun."
"Sen mi benden hızlısın yani?" Dedi ve güldü Kinsey. "Kusura bakma Aidan ama babam bile senden daha hızlı."
Alt kattan seslendi Yelena. "Çocuklar, gelin hadi yemek hazır!"
"Neyse baş belası, seninle uğraşamayacağım. Ben yemek yemeye gidiyorum." Deyip yatağından kalktı Aidan. Kinsey sırıtarak eline telefonunu aldı. "Git git, ben birazdan geliyorum."
Aidan, Kinsey'e tuhaf bir bakış atıp odadan çıktı. Genç kız, erkek kardeşinin arkasından güldü. "Geri zekalı."
Kinsey yemeğin hazır olmadığını, annelerinin onları sadece masayı hazırlamaya yardım etmeleri için çağırdığını biliyordu. Ama bunu Aidan'a söyleyecek değildi, kendi tecrübe ederek öğrenmeliydi bazı şeyleri. O yüzden yeni tanıştığı çocukla yazışmaya devam etti.
Aidan merdivenlerden inip mutfağa ulaştığında annesinin hala yemek yapmakta olduğunu gördü. "Hani yemek hazırdı? Beni kandırdın mı anne? Çok acıkmıştım ama."
"Sen yardım edersen hazır olacak Aidan, hadi oğlum."
Aidan, Kinsey'in neden gelmediğini şimdi anlamıştı. Kollarını sıvayıp annesinin yanına gitti, yanağına bir öpücük kondurdu. "Ne yapacağım?"
"Salata yapabilirsin." Dedi Yelena gülümseyerek. Dolaba gidip malzemeleri almaya koyuldu Aidan, o sırada da salondaki babasına sesleniyordu. "Baba, yemek hazır!"
Pietro salondan oğluna seslendi. "O numarayı ancak sen yersin Aidan!"
"Sanırım ölmemişsin Pietro." Diye seslendi Yelena mutfak kapısına gidip.
