Kirishima x reader (forest spirit reader

211 7 3
                                    

Anlatıcı pov
  Bugün Kirishima için heyecanlı bir gündü. Çünkü bugün orman alanında hem keşif yapacaklardı hem de sınav olacaklardı. Kirishima ormanı hiç görmediği için çok meraklı bir biçimde her anlatılanı dinliyor, araştırmalar yapıyordu.

Y/N pov
  Bugün canım kardeşimin (!) şakasıyla uyandım. Söylene söylene günlük işlerimi yapmaya koyuldum. Bilir misiniz bilmem ama hayat bir orman perisi için çok zordur. Ormanın dengesini koruyan kişilerden en üst kısıma orman ruhu denir. Ve bizden çok az kişi var çünkü geri kalan herkes ya ormanı korurken ya da avcıların güçlerimizden güçlenme amacıyla avlanmasından dolayı öldü. Ve benim annem de bunlardan biri idi. Benim görevlerimden bazıları ise şunlar:

-Geyiklerin huzurlu olduğundan emin ol.
-Kuşlara otları ve böcekleri yedir.
-Suyun akımının hızını hava durumuna göre ayarla..

Bu işlerin hepsi yetmezmiş gibi kardeşimle uğraşıyorum, diye söylendim. Canım çok sıkkın idi. Ve gittiğim yöne dikkat etmiyordum. Aniden birisine çarpıp irkildim.

Kirishima pov

Orman alanına yeni geldik ve söylenenler doğruymuş burası gerçekten çok güzelmiş. Bay Aizawa bizi keşif ekiplerine ayırdı. Ben Bakubro ve Uraraka ile birlikteyim. Deku ise Todoroki ve Tsuyu ile beraber. Geri kalan kişilere bakıyorum da hepsi çok korkmuş gözüküyor. Niye olduğunu bilmediğim için Uraraka'ya "Niye öğrencilerin hepsi çok korkmuş gözüküyor?" Uraraka bana şöyle cevap verdi "Burada orman ruhları var eğer ormana zarar verecek bir şeyler yaparsan seni yakalamalarına izin  verme ve kaç çünkü seni yakalayınca bayıltıp bir çeşit büyüyle  ağaca çeviriyorlar." Bu benim aydınlanmama sebep olmuştu  ve Uraraka'ya gülümseyerek teşekkür ettim ve yola koyulduk. Yol birazcık karanlıktı ama bu beni korkutmuyordu. Ve içimdeki orman ruhu görme hayalim yola devam etmeme sebep oluyordu.

Y/n pov

Birisine aşırı şiddetli çarptığı için bayılmışım. Ama bu birisi değilmiş daha önce büyüyle  ağaca çevirdiğimiz kötü birisiymiş. Ve sinirlenip yoluma devam ettim. Şelalenin orada şu içmek için duymuştum ve orada oturup yalnızlığın tadını çıkarmaya çalıştım ve izlenildiğimi  fark ettim.

Kirishima pov

Biraz daha yürüyünce karşıma bir şelale denk geldi ve arkamı dönünce Bakugou ve Uraraka'yı kaybettiğimi fark ettim. Bu beni endişelndirmedi çünkü bir orman ruhunu görmenin mutluluğunu yaşıyordum. Ve bu orman ruhu uyuyordu. Ama çok güzel gözükmeyi de başarıyordu. Güzel (saç rengi) (saç uzunluğu) saçları azıcık suratına gelmiş ve bütün ihtişamıyla uyuyordu. Ama bir adım atınca aniden bana döndü ve beni şelalenin taşına yapıştırdı.

Y/n pov

Korkmuştum çünkü tek başımayken bir insan karşıma çıkıvermişti. Ve şu an tek düşüncem onun niyetini nasıl  anlayacağımdı. Ama sonra birkaç kişinin "Kirishima" diye seslendiğini duydum. Ve dikkati dağılınca oradan kaçtım.

Kirishima pov

Bakugou ve Uraraka'nın bana seslendiğini duydum. Ama hâlâ o gördüğüm güzel kızın etkisindeydim.  Ve buradayım diye bağırdım. Beni bulunca Uraraka şöyle dedi:"Seni ne kadar çok aradık biliyor musun?" Ben de şöyle dedim:" B-ben bir orman ruhu gördüm." Bakugou bu lafıma çok güldü.  Onlar gerçek değil ki, dedi. Hepsi sadece bir uydurma sen kafanı mi çarptın? Bu laflar beni incitmişti. Ama yine de aldırmadım. Bu sırada birkaç ayak sesi geldi. Ve ardından birbirimizi göremeyeceğimiz yoğunlukta bir gaz. Sonra tek hatırladığım şey gözlerimin kapanması olmuştu. Uyandığımda bir sandalyeye bağlıydım. Ve arkadaşlarım  beni izliyorlardı ama onlar bir tür kafesteydi. Ve gördüğüm kişiler U.A.in biricik düşmanları idi. Ve bildiğim adıyla Dabi bana sordu: Şu bahsettiğin orman ruhu, onu nerede gördün diye sordu ona ilk başta cevap vermemiştim. Bunu görünce " Arkadaşlarının ölmesini mi istiyorsun cevap versene! "Diye bağırdı. Çok korkmuştum ama arkadaşlarımın da ölmesini istemiyordum. Ve Dabi bana " Zaman geçiyor. " dedi. Ama ben şoktan kıpırdayamıyordum. Ve kendi aklımdan geçirdim" Ben böyle soka giriyorsam arkadaşlarımı kim koruyacak güçlü ol Kiri!" Ve bunu der demez " Zaman doldu ." dedi. Ve Bakugou...O ölmüştü ve ardından sesler yükselmeye başladı. Bunlar ruhların sesiydi. Hepsi teker teker büyü yapıyorlardı. Ve önümdeki düşmanlar teker teker ağaç oldu. Ben ise ölen arkadaşım Bakugou'ya bakıp ağlamamaya çalışıyordum. Ve önceden gördüğüm güzel kadın geldi ve bana şöyle dedi "Arkadaşını bu kadar çok mu istiyorsun? " Ben evet şeklinde başımı salladım. O da "Peki o zaman. " dedi. Ve Bakugou'nun başına gitti ve bir ışık yayıldı. Artık yerde ismini bile öğrenemediğim güzel kız yatıyordu. Bakugou değil.  Ve dallara çarpan rüzgar şu sesi çıkarttı:

Y/N L/N kendini feda etti

A/n kusura bakmayın bu o kadar iyi olmadi çünkü bunu bitirmem gerekiyordu ve son zamanlar biraz meşguldüm. Ama lütfen okuyun <3

Bnha Boyfriend Scenarios, Oneshots // Türkçe //Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin