09

1.1K 121 0
                                    

Хориод насны новшнуудыг эс тооцвол давхар болзоо маань дажгүй болон өнгөрсөн юм.

Өнөөдөр бол ээлжит нэгэн нэг дэхь өдөр.

Анги руу ороход сүбин огт байгаагүй нь дээр огтоос орж ирээгүй.

Үдийн цайнаар ганц тэврэлт ганц үнсэлтээс өөр юу ч байгаагүй учир би нилээдгүй бухамдалтай хичээлээ хийж байв.

Бидний үерхэл албан бус байхаас эхлээд ийм хөндий байгаа нь анхных учир би багахан айж байсан юм.

Сургуулийнхаа мөсөн хатан байсан ч багаасаа л ургуулан бодох чадвар минь хэт хөгжиснөөс үүдэлтэй би хэт тэнэг үйлдэл ихээхэн хийдэг минь нууц биш.

Бухамдал дүүрэн хичээлийн дараа дуугуй л сургуулийн хаалга зүглэв.

Яагаад ч юм гэнэт л сургуульд хорогдох доо дугуйлангийн зарын самбарыг хэсэг ширтээд ч амжив.

Жүен ирээд л бомгютэй хамт бүжгийн дугуйланд явж эхэлсэн учир гэр даган уйтгарлан алхаж явав.

Зуны урь орчихсон байх ч борооны өмнөх саарал үүл бас харагдана.

Удалгүй бороо шивэрч эхлэхэд би зүгээр л инээв.

Бороонд их дуртай л даа жаахан байхад минь зун болхоор намайг зусланд явуулдаг байсан юм.

Харин тэнд очвол борооноор хүүхдүүтэй тоглох тун дуртай байсан учир бороонд дурсамж сэргээд тайвширчихдаг.

Гэрт нилээн дөхсөн ч хоёр гудамжны зай байхад бороо гэнэт л ширүүсээд ёстой л хувин хувингаар зутгаад эхлэв.

Цүнх савхин ч бас бага сага газраа даавуун учир энгэртэй тэврээд гэр лүү хурд мэдэн гүйж эхлэв.

Гэрт орж ирээд шүршүүрт орчихоод бухамдилаа гаргахын тулд том зайрмаг идэж байтал ах орж ирсэн ээ саваад унчих нь тэр.

Тэгсэн ээ босож ирж гэрэл асаагаад "айлгаад хаячих юм гэрэл ээ асаагаач" гэсээр нэг хялам хийчихээд дээш гарав.

***

21 цагийн үед сүбинээс ямар ч сураг байхгүй ах дахиад уралдаантай гэсэн ч үүн дээ заавал намайг чирж яваад би одоо ч гайхсаар байв.

Нилээн харанхуй дуу балгасын хажууд багахан сүйтсэн зам дээр ирээд ах биднээс бараг м зайд байх хэсэг бүлэг хүмүүсээс харцаа салгалгүй "энд зогсож байгаарай" гэсээр нүдийг минь боож эхлэв.

Гайхалтай ах минь надаар зам дээрх шонгийн мод хийхээр шийдэж ахын алхаа холдох сонсогдсон ч буцаж ирэх сонсогдсонгүй.

"1
2
3
4
5
6
7
8
9
10"
Чимээгүй орчинг эвдэн хэн нэгэн тоолж эхлэхэд би зүгээр л багахан сандарж байв.

Ах намайг замын голд зүгээр л мөргүүл гээд үлдээчихсэнд уйлж орхив.

Гэхдээ сүүлийн тоон дээр миний нүдний хаалт сулран унаж саяхан харанхуй байсан орчин бүдэг лаагаар чимэгдсэн дээр үзүүрт нь эргэж харан зогсох сүбин байв.

Хаалтийг минь тайлсан жүен мөрөн дээр минь хөнгөхөн цохчихоод бусад руу гүйх дээ "Алхаад байгаарай" гэсээр сулхан инээв.

1 алхам: хюнинг хажуунаас минь гэнэт гарж ирээд гарт минь цагаан сарнай атгуулаад цааш жүен адил гүйв.

2 алхам: энэ удаа ах минь байх бөгөөд тэр надад бөгж өгөөд мөн л хурдлав.

3 алхам: энд хэн ч ирээгүй учир би бөгж рүү хараад инээмсэглэв.

4 алхам: бомгю гарж ирээд цагаан дугтуй өгөөд инээсээр явав.

5 алхам: дугтуйг нээхэд захиа угтав.

'Хэр хол байсныг нь миний чихэнд шивнээрэй хадагтай чой'

6 алхам: чамд дээр очсон сүүлийн алхам

"Хамгийн чухал зүйлээ мартчихаж" би хөмсгөө өргөөд "юуг" "чамд сэтгэлээ илчилэх ээ, бас албан ёсоор гуйхаа" "мэдээж би зөвшөөрнө шүү дээ" Хариултанд минь хажууд минь зогсох залуус алга ташив.

Сүбин намайг өргөхөд хөлөө өргөн түүнийн ороогоод чихэнд нь "бодсоноос минь хол зам байлаа ноён чой" хариултанд минь сүбин инээгээд уруул дээр минь үнсэв.

Хааяа би зүгээр л хэтэрхий сайн залууд хайрлагдсан сайн охин шиг санагдаад байх юм.

Jaya time: odoo sorog dvree oruulhuu daa😂

Nernii goy sanaa orj irkv bn😭🥺

5 vote daraa uulzii❤️

Bad guy's little girlWhere stories live. Discover now