hoofdstuk 2

247 7 0
                                    

Fuck Fuck Fuck
Ik moet nu een andere plaats vinden echt o nee o nee.
Oké Ava adem in adem uit" o nee het helpt niet.  oke Ava niet naar hem kijken doen alsof je slaapt of dat je uit het raam kijkt, ja dat is een goede kijk uit het raam en doe alsof je niet weet dat er iemand naast je zit. Ik zie hem vanuit mijn ooghoeken naar mij kijken, shit man... Wacht misschien is dit een droom ik knijp mijzelf heel voorzichtig in mijn arm en doe mijn ogen weer open, hij zit er nog steeds jammer. Ik pak mijn mobiel en zet een ander liedje op .

Nog steeds zit die jongen naast me en hij kijkt me aan, ze ogen worden groot "jij bent toch dat meisje van de Starbucks"
"Ja" antwoord ik "jij bent toch die jongen die tegen me aanliep" zeg ik. "hee jij liep tegen mij aan hoor" zegt hij verontwaardigt, ik kijk hem aan "best"
Hij moet glimlachen hij heeft best een mooie glimlach en mooie witte tanden.
"maar laten we dat maar vergeten" zegt hij. "zullen we dan maar opnieuw beginnen" zeg ik, "ja is goed"ik glimlach naar hem  "ik ben Ava wie ben jij?" Hij moet lachen en antwoord "Ava mmm leuke naam ik ben Jake" ik rol met mijn ogen en kijk hem aan.

Gelukkig was het minder vermoeiend voor mij omdat Jake naast me zat het was super gezellig en we hebben heel lang zitten kletsen, over waar hij naartoe ging maar hij ging als hij klaar was hier zou hij naar zijn moeder gaan. Als verassing was hij een week eerder thuis gekomen.  hij zou dan thuis of op haar werk wachten tot ze klaar was met een bespreking en als ze dan klaar was zou hij er zijn "altijd dat gedoe echt me moeder ziet me niet eens staan door haar werk elke keer maar werken ik word er gek van" ik kijk hem verdrietig aan "dat gevoel ken ik niet, mijn ouders zijn overleden bij een auto-ongeval" hij kijkt mij terug aan "dat is erg treurig" zegt hij "kon je goed met ze opschieten?" "Ja" antwoord ik, ik kijk hem aan, hij glimlacht naar mij.
Ik kijk op mijn schermpje hoelang we nog moeten vliegen. Nog 3 uur te gaan, ik ga maar even slapen denk ik...

ik wordt wakker gemaakt door Jake

Ik stap de buis uit snel wissel ik nog even nummers met Jake en loop met Michael naar de kofferband, "was het gezellig ik heb je veel horen lachen met die jongen" zegt Michael met een grijns op zijn gezicht, ik begin een beetje te blozen het was echt een leuke jongen maar ach...

Als ik bij de kofferband ben pak ik mijn koffers en wacht tot Michael ze heeft gevonden dan lopen we nog druk pratend over de reis naar een taxi die ons naar onze nieuwe school gaat brengen.

Als ik in de taxi zit kijk ik goed om me heen, New York is echt heel mooi vooral ook de skyline en alles al die grote gebouwen, ik kijk me ogen uit. Als ik naast me kijk zie ik dat Michael hetzelfde doet het ziet er best grappig uit zo met zijn hoofd bijna tegen het raam geplakt, ik glimlach en kijk weer verder wat is het toch mooi. Misschien is het toch minder erg dan ik had verwacht.

Ik pak mijn telefoon en kijk hoelaat het is, het is al 7 uur s'avonds en als ik het zo bekijk heb ik best wel trek gekregen, ach dat regel ik wel als ik daar ben.

Na een half uur rijden zijn we er, we worden ontvangen door een mooi groot school gebouw met een leuk parkje erom heen waar je als het mooi weer is goed kan zitten met vriendinnen of waar je kan studeren. Als je verder rijd kom je bij de studentenflats waar jongens aan de ene en meisjes aan de andere kant wonen je woont met maximaal 4 meiden op de kamer.

Als ik uit de taxi stap en de koffers uit de kofferbak tillen loop ik met al me spullen naar de directrice haar kantoor.
Als ik even later aan klop kom ik binnen met Michael hij kijkt ze ogen uit haha het ziet er grappig uit zo jong maar toch heel volwassen.
De directrice vraagt me om plaats te nemen aan haar bureau en te bespreken wat we gaan doen omdat we nieuw zijn en niemand hier kennen.
Dan word er op de deur geklopt en komt er iemand binnen, ik kijk diegene aan hè nee toch niet weer...
Zonder dat we het van elkaar wisten staat daar Jake, hij kijkt me aan en glimlacht "Heey dus jij bent de nieuwe"


Can we start just start over?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu