İMZADAN SONRA AŞK

BÖLÜM 1

Misafirler gelir. Bugün kız istemeye gelirler yani Esma'yı. Esma kahveleri yapar. Tepsiyle misafirlere tutar. Her zaman ki meşhur cümle:

_Kızımızda çok güzelmiş, der çocuğun babası. Esma içinden "Gıcık adam hep senin yüzünden. Tanımadığın biriyle neden evlendirirsin ki oğlunu" diye geçirir.

Esma odadan çıkar. Daha çocuğu görmemiştir bile. Kahveleri verirken bile çocuğun suratına bakmaz. Ailesiyle misafirleri sohbet etmeye devam ederken Esma odasına geçer. Bir anda kapısı tıklatılır:

_Gelebilirsin, der Esma annesini umarak. Kapı açılır. İçeriye yüzüne bile bakmadığı çocuk girer. Esma çok şaşırır. Çocuk:

_Merhaba, der. Esma çocuğa döner:

_Niye geldin buraya?

_Şeyyy.....Konuşmamız için yolladılar beni.

_Konuşmak istemiyorum.

_T-Tamam. Ama sadece birşey sorsam olur mu?

_Ne soracaksın? Sor.

_Şeyyy.....Bu evliliği.....istiyor musun, der tedirgince. Esma şaşırır ama babası kızacağı için:

_İstiyorum, der.

_Emin misin? Doğruyu söyle bana, der. Esma'nın gözleri dolar:

_Ben i-isti....istemiyorum, der ve ağlamaya başlar.

_Tamam, ben halledeceğim bu konuyu. Babamla konuşacağım, der ve odadan çıkar. Eve giderler.

_Baba bu evlilik olamaz.

_Neden?

_Sence baba. Kız beni ilk defa görüyor ve sen evleneceğini mi sanıyorsun? Tabikide ilk gördüğü biriyle evlenmez.

_Evet bende biliyorum ama babası borcunu ödemiyor başka ne yapabilirim ki?

_Ne yani borcu için kızıyla mı evleneceğim. Peki baba benim ve o kızın suçu ne, diye bağırır ve odasına gider.

Sonraki gün Esma annesinin yanına gider:

_Adı ne, der. Annesi şaşırır:

_Kimin adı?

_O çocuğun?

_Adı Kim Joon Myeon.

_Ne! O Türk değil mi?

_Hiç bakmadın mı çocuğun yüzüne?

_H-Hayır.

_Güney Koreli.

_Peki burada ne işi var ve Türkçe'yi nereden biliyor?

_Babası Türk, annesi Koreli.

_Neden Kore'de değiller ki offff, der ve odasına gider.

Bir süre sonra odasına o çocuk gelir başı öne eğik. Esma şaşırır. Çocuk:

_İzin vermiyor. Babanın borcu yüzünden. Özür dilerim, der. Esma'nın gözünden yaşlar akmaya başlar.

_Ağlama.....Sana istemediğin sürece dokunmam. Evlensek bile ayrı ayrı odalarda kalırız. Ben zaten akşama kadar işte olurum. Akşam görürsün beni o kadar. Olur mu?

_Nasıl anne babanla kalmayacak mıyız?

_Hayır. Onlarla kalırsak aynı odada kalmamız gerekir. Ayrı bir eve çıkarız.

_Joonmyeon.....çok teşekkür ederim, der gülümseyerek. Joon Myeon:

_Bana Joonmyeon demene gerek yok. Kısaca Suho diyebilirsin.

_Suho mu? Neden?

_Yakınlarım bana hep böyle seslenir.

_Tamam, teşekkürler.

_Birde durmadan bana teşekkür etmene de gerek yok.

_Tamam, der gülümseyerek. Suho'da ona gülümser. O sırada içeriye Esma'nın babası girer.

_Ne yapıyorsunuz burada, der. Esma kızgın bir şekilde:

_Konuşuyoruz baba, rahat bıraksana bizi.

_Tamam, ben çıkıyorum o zaman.

_İyi olur, der ve babası çıkar. Esma Suho'ya dönerek:

_Özür dilerim senin yanında kaba davranmış oldum. Kusura bakma.

_Önemli değil. Kızgın olduğun için böyle davrandığını biliyorum.

_Anlayışlı olduğun için teşekkür ederim.

_Ne konuşmuştuk ama.

_Tamam pardon, der gülümseyerek. Suho'da gülümser. Esma gözlerinin çekik olduğunu fark eder ve tekrar gülümser.