Long Way Home

Two

CHAPTER TWO

Time flies so fast at naka move-on na ang lahat, salamat na marami sa mga kapatid niyang magaling gumawa ng issue at natabunan ang kagagohan na ginawa ng panganay nilang anak.

After what happened shempre anak iyon ni Governor, may local media doon parang tanga na kumalat sa boung region lalo na dito sa Partido ang ginawang pang iiwan sa akin sa altar, hindi nga iyon altar kasi hangan kotse lang ako, hindi nga ako nabigyan ng chance na masilip if maganda ba ang pagka design ng loob.

After that, pinilit ko parin ituloy ang buhay ko, gusto ako ni Daddy ipadala sa Nueva Ecija para doon na lang mag-aral pero mas ginusto kong mag-stay, antayin nating bumalik ang tarantado para maduraan ko, pero matigas din siya hindi na nga bumalik.

Tinapos ko ang pag-aaral ko sa REU, nakapasa sa board at nag trabaho bilang Social Worker. Nag-move-on ako te, nag-jowa pa nga akong tatlo, pero sa isip ng mga tao naka tatak parin sa kanila na iniwan ako ng anak ni Gob.

My ghad Partido! Move on.

Nakatira parin ako sa bahay naming, after nangyari iyon nagkaroon na ako ng separation anxiety sa magulang ko, si Daddy mas naging clingy sa akin, ayaw na akong pakawalan, noong nagka boyfriend ako kahit for fun na lang talagang si Daddy hinigpitan nya na talaga. Traumatic experience iyon para sa pamilya ko, kung hindi lang nagpakasal si Kuya ko 2 years ago never ng aattend ng kasal ang pamilya naming.

I cut ties with the Solidad, the Governor and his wife tried to visit our home pero hangan gate lang sila, subrang nag-matigas na si Daddy at sinabing wala ng kahit na anong namamagitan sa pamilya naming. The saddest part of what happened is I also lost touch with Kate, a lot of things happened, sa buhay ko at sa buhay nya, blood will be always thicker than water ika nga, I heard last year ikinasal na siya, she sent me an invitation, I decide not to go.

Emman and I never talk ever again, like our last conversation were 2 days before the wedding when he kissed me goodbye, that's it. He tried to call me noong nagging several times, he tries to reach out, he even used Kate para makausap ako. Pero dahil masakit at subrang kahihiyan ang iniwan nito sa kanya. Puros sakit na lang ang naramdaman ko kapag nanakikita ko ang pangalan nya, I block his social media and change my number. Masakit friend, subra! 1st year high school pa lang ako crush ko na iyon, noong naging kami subra na iyon, then noong inaya niya ako magpakasal abot langit na ang saya ko.

Hindi ako pwede manatiling stock sa yugtong iyon ng buhay ko, I was only 18 at may kinabukasan pa ako. Daddy beg me to continue my life, at hindi ako makakabangon kung araw-araw akong naiyak sa bahay, naawa na ako sa parents ko na pati sila ay naapektohan na rin. When Dad cry asking me to let go of Emman, that serves as my wake-up call, bakit kosinisira ang sarili ko para sa kanya?

"Claire panu ba yan, mukang ikaw ang maiiwan dito." Pang aasar ng workmate ko na si Allan.

Simula noong nag-trabaho ako bilang social worker ng distrito naming ni minsan hindi pa ako napirmi sa opisna, pero sa kadahilanang manganganak ang isa naming kasama at kailangan ng makakasama ng head naming sa opisina, ako ang minalas na mapili.

"Nakakainis yan bunutan nay an, huh!" Sabay duro ko sa fishbowl na tatlong taon n amula ng may tumirang isda. "Baka naman puros pangalan ko lang talaga ang nakasulat dyan?"

"Paano mo nalaman?" Pang iinis pa talaga ni Ate Jean.

Sa tanang buhay ko kahit minsan hindi pa ako swenerte sa raffle, pero ngayung walang electric fan o rice cooker na premyo saka pa nabunot ang pangalan ko.

"Ate Ara, palit tayo ako na lang mag-fifield."

"Bigyan mo naman ako ng chance na may maiambag sa departamento natin." Natatawa nitong sabi.

"Hai naku Claire, huwag kan mag-alala at bibigyan kita ng madaming cases para hindi ka na mastock dito sa loob ng opisna." Pakunswelo ni Ma'am Lilian.

"At madami tayo ngayung follow-up cases na kailangan gawin, isipin mo na lang bakasyon mo ngayun sa pamumundok." Sabi ni Kuya Mark na kasama kong maiiwan.

"Naku Ate Jen ilabas mo agad yang paslit sa tiyan mo para makabalik ka agad." Sabi ko na lang tanda ng pag-suko.

My life as asocial worker was actually fulfilling, naing masaya ako sa limang taon ko pag-tratrabaho dito sa munisipyo, hindi man ganun kalaki ang kinikita ko, in terms of emotional subra-subra ang binibigay na saya ang naibibigay nitosa akin,lalona kapagmay natutulungan kami or narerescue na bata.

"Oh ng pala Maám Lil, true ba talaga na irerenovate na ang munisipyo?" Tanong ni Allan.

"Sabi ni Mayor okay na daw, may pundo na at nakakuha na sila ng magaling na engineer na siyang mangangasiwa ng construction." Sagut nga head naming. "Mukang sa complex muna ililipat ang ibang opisina habang ginagawa pa ang bagong munisipyo. Since hindi naman kasama ang office natin sa mga gigbain para sa renovation, maiiwan tayo dito kasama ng PhilHealth Office."

"Ai boring malayo kay crush." Nakasimangot na sabi ni Ate Ara.

"Ang harot! Akala ko ba mahihirap muna bago landi." Palala ni Kuya Mark.

"Aba hindi naman pwedeng sila lang ang masaya, kailangan ko din ng dilig para ganahan din akong mag-tarabho. Diba Claire?"

"Huwag mo kong idadamay dya, nanahimik ako."

"Ito naman napakapakipot, tirador naman ng mga pulis trainee. Gayahin mo si Ate Jen nagpapunla na bago mag-expire ang ovary"

Napasapo na lang ako sa ulo dahil sa kalokohanng kaibigan ko.

"At talagang ayaw paawat."

"Naku please lang Ara huwag kang pahuhuli sa akin na ganyan makipag-usap sa mga nakakausap mo sa field at may paglalagyan ka talaga sa akin." Nasusuko ng sabi ni Ma'am Lilian.

"Medyo filter naman ako sa field, Maám." Depensa nito na inirapan ko na lang, medyo filter daw.

Kukuntrahin ko pa sana siya ng tumunog ang phone ko, si Daddy, sinasabing susundoin nya ako at isasabay na naming si Mommy.

Bumalik na si Maám Lilan sa loob ng office nya naiwan naman kami sa mga lamesa naming, kailangan ko pang tapusin iyong case stuy ko sa Sitio Malamok.

"Ikaw napaka kontrabida mo." Sita sa akin ni Ate Ara, sabi ko nan ga ba lalapit to once na maka alis na ang head namin. 

"Ikaw naman napakabugaw mo." Ganti ko dito, dahil if I know siya lang naman ang bigay ng bigay ng number ko sa kung sino-sino, hindi na nahiya. Si Ate Ara lang talaga ang salarin kung bakit ang daming text ng text sa akin.

"Bahala ka sa buhay mo, manigas ka kasama ang mga construction worker dito." Parang tanga nasabi nito."

"Hoi huwag ka." Singit sa amin ni buntis. "I heard 100 daw ang score ng Engineer sa face value."

"Legit?" Interesadong taong ni Ate Ara.

"Legit gurl, secretary ni Mayor ang nag-chika sa akin."

"Ai kaasar gusto ko na tuloy magpa iwan dito. Claire palit na tayo."

"Ayaw ko na, hahaha" Pangiinis ko sa kanya.

"Napaka ano mo, sana hindi masarap ang ulam nyo mamaya." Parang bata nitong sabi. "Nalaman lang na pogi si Engineer gusto na magpa iwan."

"Sayo na yang Engineer mo girl, wala akong care." As if naman, diba?

"Ai choosy si Ate, ayaw sa Engineer."

"Ayaw ko talaga, mga nang iiwan daw ang Engineer, bahala ka dyan." Sabi ko sa kanya bago pinatay ang laptop at itinago sa bag. "Nasa labas na parents ko, babay na."

"Sana talaga hindi masarap angulam nyo mamaya." Pahabol pa ni Ate Ara.

🌻🌻