Με την βοηθεια του νερου λες και ηταν ενα με αυτο, ενιωσε το σωμα της να γλιστραει απ τα σχνοινια που την κρατουσαν , ενσωματωθηκε με τον πυκνο καπνο και αρπαζωντας ενος χωρικου την εσάρπα την οποια εριξε απο πανω της , καπως ετσι χαθηκε στο πληθος , η βαβουρα των κραυγων και των διαταγων του βαλεριους πνιγμενη στο βαθος , ειχε μεινει μοναχα μια ηχώ. Μα εκεινη συνεχισε να τρεχει διχως να κοιταει πισω της ξερωντας πως συντομα καθε δρομακι θα ειναι γεματο με φρουρά .
Ετρεχε εως δεν ενιωθε πια τα ποδια της και δεν σταματησε μεχρι την στιγμη που εφτασε στο λιμανι της πολης και ειδε 2 μεγαλωσωμους εργατες που φορτωνανε τα δεματα εμπορων σε ενα μεγαλο , μεγαλοπρεπες ξυλινο καραβι με λευκά ιστία . Πειρε μια βαθια ανασα και προσπαθησε να περασει απαρατηρητη πισω απο τα κιβωτια ψαχνωντας ενα αρκετα μεγαλο στο οποιο θα εβρισκε την ευκαιρια να κρυφτει ... Η φυγη ητανε η μονη σκεψη που ηχούσε , ουρλιαζε στο μυαλο της και το καραβι θα ηταν η καλυτερη της ελπιδα .
Μια στιγμη που οι δυο αντρες ηταν απασχολημενοι εκεινη γλιστρησε μεσα σε ενα μεγαλο κιβωτιο γεματο φρεσκα φρουτα ... ενιωσε μετα απο λιγα λεπτα το κεντρικο βαρρος να αλλαζει καθως οι αντρες ετοιμαζοντουσαν να την φορτωσουν στο μεγαλο καραβι ...
- " Αααααη , Τουτο δωνά 'ειν πιου βαρυ απ τα υπούλοιπα . "
- " Σκασε πιο και σηκωνε ρε χοντροκέφαλε να τελειωνω να παω σπιτι στην γυναικα...Μαγειρεψε φρικασε! "
Ακουγε για λιγο τους 2 αντρες να συζητουνε , τα φρουτα να κουνιουνται δεξια και αριστερα της ωσπου ολα σταθηκαν επιτελους ακινητα και οι 2 φωνες φανηκαν ολο και πιο μακρυνές . Ηταν μονή . Μολις το σωμα της ηρεμησε ελαφρως η μυρωδια απο τα γλυκα φρουτα γεμισε τα ρουθουνια της και ξαφνικα ενιωσε την κοιλια της να βρυχαται απο την πεινα και την εξαντληση... δαγκωνε ενα μηλο την στιγμη που ακουσε την εκκωφαντικη κορνα του πλοιου ... Δεν ηξερε που πηγαινε , δεν κρατουσε πανω της ουτε μια δραχμη , αφηνε πισω αλυτο το μυστηριο του θανατου του αγαπημενου της φιλου και Κομη της μα το ενστοικτο της επιβιωσης την ειχε κατακλησει . Εαν ηθελε καποτε να βρει τις απαντησεις , επρεπε να μεινει ζωντανη .
Οι ωρες περνουσαν βαρετα στα υπογεια του καραβιου , καταφερε να αναπληρωσει και λιγο υπνο , μα ξυπνησε απο εντονες φωνες , εκπηρκροτισμους , αναταραξεις στο καραβι ωστε ενα φοβερα δυνατο ταρακουνημα εσπρωξε το φορτειο κατω σπαζωντας το στα δυο , τα πλευρα της μελανιασαν ελαφρα απ το ατσαλο πεσιμο στο ξυλινο πατωμα μα δεν ειχε χρονο να συλλογιστει τον πονο ...
Εντονες φωνες ,χειροκροτηματα και μεθυσμενα τραγουδια ακουστικαν στις σκαλες καθως ενα σμηνως ανδρων ερχωντουσαν προς τις αποθηκες... προς εκεινην.
