Büyümek ölüme bir adım daha yaklaşmak gibi.
Büyümekten her ne kadar nefret etsemde,babamla aramdaki bağı büyüyünce bitirdiğim için, biraz mutluyum.
Büyümek benim için bir kurtuluş olmuştu, artık bulutlar gibi özgürce ağlıyordum.
Belki de diyeceksiniz ki özgürce ağlamaya taktın.
Anlatmaya çalışayım;
Hani bazen yanlış yerlerde yanlış kişilerle birlikteyken bir şeyler olurda ağlamak istersiniz ama özgür değilsinizdir, o ağlama hissi bir yandan burnunuzu sızlatır bir yandan gözlerini yakar ve yukarıya doğru bakıp gözyaşlarını durdurmaya çalışırsınız, tam o anda biri anlamsız bir şey sorar cevap vermek isterken dudaklarınız titrer ve konuşamasanız, sadece yutkunursunuz ama o yutkunuş boğazına bir yumruk gibi oturur, işte ben ne zaman ağlamak istesem bunları hissederdim.
Anlatabildim mi?
Şimdi özgürce ağlamanın tadını hiç bir dünya zevkine değişmem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
saudade' drarry ✓
Fanfictionküçücük kalbinin içine sokulup yaşama fikri mahvediyor darp ediyor *** bottomdraco bir daha gülücük saçmadan yaşamanın üzüntüsü bana zor geliyor küçücük kalbinin içine sokulup yaşama fikri mahvediyor darp ediyor her aklıma düşüşün beynimde travma...
