3.

266 24 24
                                    

İyi okumalar!

❣Ferit❣

Gözlerimi elimde hissetiğim acı ile açmıştım. Refleks olarak kolumu çekmeye çalıştım ama biri kolumu tutuyordu.

" lütfen sakin olun "

Hemşirenin dediği şey ile kafamı salladım. Kendime gelmeye çalıştım. Etrafıma bakınca okul da değil hastane de olduğumu fark ettim. Durumum kötü olmasaydı okulda benimle ilgilenirlerdi.

" Ferit bey durumunuz iyi ama ne olur ne olmaz diye sizi bugün hastanede tutmak zorundayız "

Anladım anlamında kafamı salladım. Doktorlar ve hemşireler çıkınca sessiz sessiz yatmaya başlamıştım.

Acaba ben buraya nasıl geldim?

" merhaba "

Odaya giren Baran'a baktım.

" merhaba "

" nasılsın bakalım? "

" iyiyim çok şükür sen? "

" bende iyiyim "

" beni hastaneye kim getirdi? "

" ben getirdim. Seni kucakladığım gibi hastaneye getirdim! "

" teşekkür ederim "

" önemli değil. Hastane okula yakın zaten "

" olsun "

Telefonumun sesini duyunca telefonuma uzanmaya çalıştım. Baran hızla kalkıp telefonumu bana vermişti. Bende gülümseyerek telefonu almıştım.

" alo "

" alo oğul nasılsın? "

" Allaha şükür iyiyim baba sen? "

" ben de iyiyim. Seni çok özledim be oğul ne zaman geleceksin babanın yamacına ? "

" en yakın zamanda gelmeye çalışıcam baba "

" sevindim oğul. Herşey yolunda değil mi? "

" yolunda baba yolunda merak etme sen "

" tamam oğul. Arada ara merakta bırakma beni "

" tamam baba. Hadi görüşürüz "

" görüşürüz oğul "

Telefonu kapatıp yanı başıma koydum.

" galiba babandı "

" evet. Beni özlemiş yanıma ne zaman geleceksin diye soruyor "

" yakında gidersin okul 1 ay tatil yapacakmış "

" neden? "

" bilmiyorum ki "

" babam beni görünce çok sevinecek "

" baban nerde yaşıyor? "

" köyde "

" köy mü? Ya ben hiç köy görmedim! Seninle gelim mi? Nolurrr? "

" istersen gel tabiki "

" ay yaşasın! O zaman sen çıkınca bende direk eşyalarımı hazırlarım "

" beni beklemene gerek yok "

" olsun "

Gülümseyerek ona baktım.

...........

Hastaneden çıkınca Baran beni taksiyle eve bırakıp kendi evine gitmişti. Ben de direk elimi yüzümü yıkayıp mutfağa gitmiştim. Kafamda sargı bezi vardı ve çok rahatsız ediyordu.

Kendime hazırladığım menemeni yerken aklıma Barana köye gidiceğimiz zamanı söylemediğim geldi. Numarası yoktu ama sınıf grubundan alabilirdim.

Hızla sınıf grubuna girip Baranın numarasını buldum.

Ferit: Baran ben Ferit. Ne yapıyorsun?

Baran: kaydettim numaranı. Eşyalarımı hazırlıyorum sen?

Ferit: ben karnımı doyuruyorum. Tatil ne zaman başlıyordu?

Baran: önümüzde ki hafta.

Ferit: tamam. O zaman biz de köye gideriz sana uyar mı?

Baran: uyar.

Ferit: bol kazak al yanına.

Baran: çok mu soğuk olur ?

Ferit: yani ben alışkınım ama sen sıcak hava insanı gibi duruyorsun.

Baran: aslında doğru. Başka bir şey alayım mı yanıma?

Ferit: istersen abur cubur al canın sıkılırsa oyalanırsın.

Baran: canım sıkılırsa internete gezerim.

Ferit: bizim orda çekmez. Kitap filan al işte ne bilim ?

Baran: boşver kitabı ya. Abur cubur alırım ona okey ama canım sıkılırsa peşinde gezerim ona göre!

Ferit: tamam hdhdhhdhd

Baran: köye gidiyoruz ya

Ferit: evet

Baran: inek, tavuk , koyun olur mu?

Ferit: ördek , hindi bile var.

Baran: offf çok heyecanlı!

Ferit: benim tanıdıklarım köyden nefret ederdi senin böyle davranman biraz garip geldi hdhdhd

Baran: boşver onları! Onlar egzoz dumanı solumaktan beyinleri çürümüş.

Ferti: djdjjdjddj

Baran: neyse ben eşyalarımı hazırlamaya devam edeyim!

Ferit: tamam. Görüşürüz!

Baran: görüşürüz!

Telefonumu kapatıp menemenimi yemeye geri dönmüştüm. İlk kez bir arkadaşımı köye götürecektim. Çok heyecanlıyım!

Merhaba

Bölüm hakkında ki düşünceleriniz ne?

Diğer bölüm de görüşmek üzere 🐰

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 27, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

《ÇOBAN》Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin