Dream On Together

Chapter 2

Wala akong pasok ngayong araw dahil day off ko and wala ring schedule si Jake ngayon. So I decided to bake dahil wala rin naman akong gagawin.

Tapos ko na gawin iyong mixture ng brownies kaya hinihintay ko na lang ito ma-bake. So I decided to clean up my mess and also my whole apartment. Tapos na ma-bake ang brownies kaya hinayaan ko muna sa lapag ito upang lumamig.

I remember na kailangan ko pa lang itapon yung mga kalat ko. Pagbukas ko ng pinto nagulat ako dahil nasa harap si Jake na mukhang kakatok na sana. Hinila ko agad siya paloob sa apartment ko sa di ko malamang dahilan.

"Gagi, bat ano ginagawa mo dito?" Tanong ko rito. Akmang sasagot sana siya ngunit pinangunahan ko na siya. "Wait a second. Tatapon lang ako"

"Sama" he pouted and he look like a kid who wants to go with her mother to buy a grocery.

"Sige, tas pati ikaw tapon ko rin" I sarcastically said to him

"Okay, I will not go na. Mukhang you're serious with that" animo'y parang kawawang tuta.

Nang pagpasok ko ng bahay nakita ko siyang kinakalikot mga gamit ko sa sala. Ngunit ng mapansing nakabalik na ako nagtanong siya sakin.

"What are you doing? And your apartment smells like a chocolate"

"Just baking. You, why are you here? Di ba kayo ni Winter? Dapat sinasamahan mo yung bebe mo baka kung ano mangyari sa kanya"

"Nope. We are not" he said while seriously staring at me.

"Don't me. You two seems like a perfect couple " I said. Saka binigyan ko rin siya ng brownies. "Bakit ka andito?"

"Kumakain, kita mo naman" pagtingin ko sa platito niya paubos na yung brownies niya.

'Patay gutom ka pa rin hanggang ngayon' gusto ko sana sabihin sa kanya ngunit pinili ko na lang manahimik.

"Saka kung tatanungin mo kung totoo yun, hindi yun totoo. It's just a fake news. Yung picture na yon it happen when we accidentally meet at mcdo at saktong wala siyang sasakyan kaya nakisabay sakin." ani niya kahit di ko naman ito tinatanong

"Naku Jake, kahit makipaglandian ka sa lima wala akong pake. Uwi ka na nga" naiinis na sabi ko rito.

"But you are my home" sabat naman sakin.

"Argh! I hate you!" Sigaw ko sa kanya.

"But they say the more you hate the more you love. So does it mean mahal mo pa ako?"

"Hindi" pagtataray ko kay Jake. Medyo nailang akong kumilos dahil hindi niya pa rin inaalis ang kanyang paningin sakin.
"U-umuwi ka na nga"

"Thana look so cute when napipikon" ani niya sabay hagikgik.

"I have question" at bigla na siyang naging seryoso.

"Hmm?"

"Are you happy?" He simply asked.

"Y-yeah" sagot ko. Why am I stuttering? Totoo naman masaya ako sa kung ano ako ngayon. But why do I feel na parang may kulang sakin?

"Okay" he looks like he is not convince sa sagot ko.

Habang nagpre-prepare ako ng lunch biglang nagring phone ko. Phone ko nga ba? Kasi pag check ko sa phone ko wala naman. Then I saw Jake talking in the other line at hindi maganda ang kanyang awra.

The hell! So it means we have the same ringtone?

"What the fuck, Winter?" Galit na ani niya sa kabilang linya.

"Okay, okay. I'm going now" sabay lingon sa akin pagtapos niyang ibaba yung tawag.

"Thana, sorry di kita masasamahan maglunch. Something urgent came kase" he sincerely said.

"Just go. I don't even need you" matigas na sabi ko sa kanya. I just stare at him with my blank face.

He seems like hurt on what I said and hindi ko malaman kung bakit ako nasasaktan.

Ngunit kahit makikita mo ang sakit sa kanyang mga mata nakuha pa niyang ngumisi. "Di mo sure"

At bigla niyang nilapit ang kanyang mukha sakin kaya umiwas ako ng tingin.

"Goodbye" he paused and kiss my cheeks "Ashthana Lim" and after that he left me dumbfounded.

Simpleng dampi lang ng labi niya sa aking pisngi ngunit pakiramdam ko ay para akong nakuryente. Isama mo pa ang napakalakas na tibok ng puso ko.

'This feeling isn't right.'

Inaliw ko ang aking sarili sa panonood ng mga makeup vloggers and mga dramas. Hanggang sa lumipas na ang gabi ngunit nararamdaman ko pa rin ang kanyang labi sa aking pisngi. Muntikan ko pang nasunog ang niluluto ko dahil sa hindi maalis sa isipan ko iyong nangyari.

"Ashthana, remember that there is a border between the two of you. Once that border will be break. There is a possibility that both of you will be hurt again." I said to myself while looking at the sky full of stars.