Chptr11

2 0 0
                                    

EMBERLYNN's POV

"I'm so satisfied" nakangiting kong sabi habang pumapasok sa office ko, pinagbuksan naman agad ako pinto ng dalawa kong buddy guards.

Sa loob ay si dad na nakatayo habang pinapanuod akong pumasok. I feel so satisfied just by watching Charles shake in fears, mahinang lalaki padin sya after 26 years hay.

I sat on my chair and put my bag to my table, nakangisi naman si dad habang pinapanuod akong ngumiti dahil sa pag tagumpay ko.

"you should have seen his eyes, eyes that full of fear, his zipped mouth that was so shook because of my presence and his shaking body too" ani ko, nakangiti pading pumalapakpak si papa halatang natuwa sya dahil nakapanakot na naman ako ng daga.

He's always proud kasi nakapag palaki sya ng matapang na anak. I made a promise to myself na di nako papayag na magpakain sa takot sa kapangyarihan ng mga Dela Peña, not again. Gusto kong ipakita sa kanila kung anong klaseng halimaw ang pinalaki ng katusuhan nila, harapin nila ang minsan na nilang pinaikot.

"That's my daughter" mayabang na sabi ni dad "di nasayang ang 26 years 'nak" dagdag pa nya.

I didn't come this far para sayangin ang tapang at ang galit na mataggal kong inipon para sa araw nato di nako bobo.

MHEA's POV

"bola!" rinig kong sigaw ng isang pamilyar na boses, napatigil ako sa paglalakad ng biglang humarang si MR. GUITARISTA sa harapan ko dahilan para masandal ko ang sarili ko sa poste. Naestatwa ako sa lapit namin sa isa't isa, dama na dama ko ang hininga nya na dumadampi sa mukha ko at halata ang pahihingalo nya at ang pagod dahil sa pawis sa buong mukha.

Teka, tumakbo ba sya papunta saken? napatingin ako sa suot nya ngayun at nakagersy pa, tinitigan ko at balot na sya ng pawis habang hinahabol ang hinga nya. Naglalaro sila? tumakbo sya papunta saken?

"I'm sorry" mahina nyang sabi bago tumalikod saken, kumunot agad ang noo ko ng makita kong pulutin nya ang bola sa paa nya, tinapon nya ulit yun sa kasama nyang naghihintay and he run towards them again Hinarang ba nya sarili nya para di ako tamaan ng bola?

Hanggang sa klase ay dina naalis sa isip ko ang nangyare kanina, nag rerewind saken ang pagharang nya sa harap ko, ang seryoso nyang mukha, ang nangungusap nyang mata, ang labi nya, at ang pawis nyang tumatagaktak mula sa noo nya.

Naabnormal na naman, bat ko ba iniisip ang siraulong yun, hinabol lang naman ata nya ang bola kung ano ano iniisip mo Mhea.

"Hoy Ms. Dela Peña"- agad naman akong napabalik sa reyalidad ng tawagin ni Raelynn ang pangalan ko.

Diko na namalayang nasa canteen na pala kami, nakaorder nadin sila ng kakain at akong si tanga bat ko pa kasi inisip ang lalaking yun.

"asan ba presence of mind mo bes, sunduin ko"- mapang asar na sabi ni Reese na kinatawa ng ilan. Mabilis ko syang tinapunan ng tingin sabay irap.

Absent si Nialie ngayun, lumipad papuntang Korea para mag-isip, di naman halata na kapatid sya ni Deib seryoso, nasa Cebu nagpapahangin, para makapag pahinga mula sa panloloko ni Jonas.

"oyy si Navi"- agad akong lumingon after kong marinig ang sinabi ni Trinity pero wala akong nakitang Navi sa paligid, sinamaan ko sya ng tingin tawa naman sila ng tawa dahil sa katarantadahan ko.

I feel so embarrass na parang gusto ko nalang maging mesa sa kahihiyaan kung ano ano na talagang naiisip na kalokohan ng tropa ko pag gutom sila.

"putangina mo Trin" hasik ko sabay irap sa kanya, tawa naman sya ng tawa sabay belat saken, dukutin ko kaya mata nya.

2 Feet Under The Same SkyWhere stories live. Discover now