When Someone Better Came

They Change

Pag kauwi ko sa bahay namin y nagulat ako dahil sobrang kalat ng bahay namin kung anong itsura ng bahay namin nung umalis ako ay ganong itsura parin hanggang ngayon.At parang walang tao.

"Mommy??Daddy??"pag tawag ko at nilibot ang buong bahay pero walang mommy at daddy na nagaaway

Agad kong kinuha ang Cellphone ko at Dali daling binuksan ang Messenger ko Para Ichat sila Audry Para tulungan akong magimis. Nagpromise kasi sila sakin bago kami umalis eh.

Aud: HAHAHA ang saya Next time ulet Erika ahh

Erika: Ahmm Oo naman

Me: Hello

Hannah: Alam nyo punta kaya tayong mall?

Prince: Sama kami ah

Erika: Hala G Bukas

Me: Sabi nyo Tutulungan nyo ko magimis?🥺

Hannah: Kaya mo na yan.

Aud: Oo nga sanay ka na naman sa ganyan diba.

Me: Ahm Okay

Gusto kong Umiyak ng malakas Kasi nasasaktan ako, Feeling ko wala akong kakampi Dito Sa mundo, Feeling ko Ayaw sakin ng mundo.Wala naman siguro akong ginawang masama para kaayawan ako ng lahat eh.Pero bakit kahit anong gawin ko Wala paren Lagi parin akong naiiwan.

Kinuha ko na ang mga gamit panglinis para simulan Ang pagliligpit Para hindi na makalat. Nasa Kalagitnaan ako ng Paglilinis ng biglang May pumasok sa pintuan.

"Mom? Dad?" tawag ko sa kanila pero Hindi nila ako pinapansin at direderetso lang sila papunta sa mga kwarto nila.

Ipinagpatuloy ko nalang Ang paglilinis ko at Nagulat ako ng bigla silang lumabas na may dalang.... bagahe?!

"Mommy...Daddy... San kayo pupunta?"Tanong ko pero hindi man lang nila ako tiningnan

Biglang Tinanggal ni mommy ang singsing sa daliri nya at ibinato kay daddy."Buti naman at nakipaghiwalay ka na"Saad ni mommy

"Mabuti nga Hindi na kita makakasama sa iisang bubong" saad naman ni Daddy Saka sya Umalis Ng bahay

"Ma? Pano ako?"Tanong ko Naluluha na

"Kaya mo na sarili mo."Walang ganang saad nya saka Lumabas ng bahay

"Ma! Wag mo ko iwan, Sasama ako sayoo!! Mama!"Pag mamakaawa ko habang sumusunod sa kanya

"Ano ba?! Kasalanan mi tong lahat eh! Ikaw ang dahilan ng lahat ng toh! Wala kang kwenta!!! Sana namatay ka nalang! At saka wag mo nga akong sundan!" Saad nya saka ako itinulak

"Ma!"Tawag ko pa pero tuluyan na syang umalis At iniwan akong magisa

Bumalik nalang ako sa bahay Magisa At Nagiyak ng nagiyak sa Kwarto ko hanggang sa makatulog ako.

Nagising ako at agad kong Tinawagan  si Clyden Pero Busy yung line nya kaya Si Audry nalang ang tinawagan ko Para gumaan pakiramdam ko.

Apat na bese ko syang tinawagan at sa pangliamng beses ay sinagot nya na iyon.

[What now Nath?]

"Ah Pwede ba ka bang pumunta dito?"

[Bakit na naman ba? Nagaway mommy at daddy mo? Ano paulit ulit nalang Nath? Nakakasawa ng pakinggan mga drama mo]

"Eh kasi-"Hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko Nga marinig ko ang boses ni Erika sa kabilang linya

[Girl Let's Go! May nakita akong magandang Dress don!... Wait lang, You're Already Old enough to handle your self Nath Jusy get lost.]

"Pe-"Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil binaba nya na ang Tawag

Lumipas ang mga araw na Parang hangin nalang ako sa kanila, Na parang Hindi man lang ako nagexist sa mga buhay nila.Lumipas ang mga araw na mag isa lang ako Walang magulang, walang kaibigan.Gusto ko nalang tapusin ang buhay ko pero nangako ako kay Clyden na nandon ako sa araw ng kaarawan nya. Si Clyden nalang ang Pinanghahawakan ko Para lumaban at piliting mabuhay sa mundong ayaw naman sa akin.