Chapter 3

0 0 0
                                    

Chap 3 na. Magdiwang!!!

Anyway. Enjoy.

---------------------------

[Hikari's POV]

The day of the inspection has come. And like I anticipated, ang gulo at ang ingay. Ngayon lang ba kayo nakakita ng artista? Kung magkatilian kayo, akala niyo mga diyos at diyosa yang pinagtilian niyo.

"Oh my gosh! I love you, Kim Soo Hyun!" Nakalimutan kong kasali pala tong babaeng katabi ko doon sa mga nagtitilian. -__-

"Aya, pwede ba?! Wag mo munang unahin ang pagfa-fangirl mo diyan. Baka nakalimutan mo, may trabaho pa tayo." Pagpapaalala ko sa kanya. Napatigil naman siya. Salamat.

"Alam mo, Hikari. May paka-buzzkill ka minsan." Pagsisimula niya. No comment. "Pero tama ka, may trabaho pa tayo. Ayaw ko namang mapagalitan ni Hiro. Sige, trabaho na tayo." Saad niya. Gulo nito. Makalis na nga.

Naglakad na ako palayo. "Hoy, Hikari! Hintay!" Sigaw niya pero magpatuloy lang ako. This is gonna be a long day. *sigh*

Sa wakas natapos na rin.

Tanghali na at tapos na yung inspection. Nagpapasalamat naman ako sa diyos dahil pinakinggang niya yung pagdadasal ko. Salamat ho.

Nandito ako ngayon sa ilalim ng puno sa likod ng school. Matutulog na sana ako buhat ng pagod ng biglamgay nagsalita.

"Ang sarap ng simoy ng hangin." Saad niya. Napamulat at napatigin ako sa kanya.

"Dane? What are tou doing here?" Tanong ko sa kanya.

"Magbabasa sana." Sagot niya. "Okay. Tulog lang ako dito." Sabi ko naman sabay talikod at pikit ng mata. Hindi pa ako nakatulog, nagsalita na naman siya.

"Alam mo, may paka-suplada ka." Napatingin ulit ako sa kanya.

"What do you really want, Dane?" I asked him. "Nothing really. Just commenting." Sagot niya.

"Pwes, don't comment about me because I don't comment about you." Sabi ko sabay talikod at pikit ulit.

"You know your very beautiful yun nga lang ang suplada mo." Saad niya. Hindi ako umimik. "Gaya ngayon. Ang suplada mo. Hindi mo nga ako pinapansin,eh." Sabi niya.

Hindi ko na talaga napigilan. Sadyang maliit ang pasensya ko.

"Alam mo, Dane. Kung wala kang magandang sasabihin. Umalis ka na lang." Sabi ko habang nakatalikod sa kanya at nakapikit ang mata. "At tsaka, ba't ang daldal mo? Tahimik ka, diba?" Still not facing him.

"Because I'm talking to you." Bigla bigla akong napamulat, hindi lang dahil sa sinabi niya kundi dahil rin sa sobrang lapit niya na ramdam ko na ang pahinga niya.

"O. Hikari. Speechless?" Sabi niya. Tama siya. Hindi ako maka-pagsalita. At hindi ko alam kung bakit.

"You know?-" naputul yung sasabihin niya nang may nagsalita.

"Hoy, Dane! Ba't nakadapa ka diyan?" Tanong ni Aya.

"Tsk." Rinog kong saad niya. Waahhh! Aya, salamat!

Naramdaman kong umalis siya. "Wala. May nakita kasi ako. Tinignan ko lang." Sagot niya kay Aya. Hindi siguro ako nakikita ng daldalitang babaeng to.

"Talaga! Ano?" Tanong niyang may halong excitement. Daldalita na nga, chismosa pa. Ang pangit ng mixture.

Narinig kong huminga si Dane. "Wala. Bato lang. Napakaboring nang natagpuan ko." Tumingin ako sa kanya and he's smirking at me. Is he stating na boring ako? Aba't! Ang lakas ng loob ng g*gong 'to ah.

"Ah. Ganun ba." Saad niyang may halong lungkot. "Ah! Di bale na lang. Anyway, Hiro's looking for you. May aasikasuhin daw kayo." Sabi ni Aya sa kanya.

"Okay." Sabi niya kay Aya. Tapos tinignan niya ako. "Well, I guess I have to go, dear Risse." Sabi niya tapos smirk at alis.

Pakaalis niya, nakahinga ako. A breathe that I didn't know I was holding. Bakit ang lakas ng epekto ng lalaking yun sa akin, eh? Hindi naman yun ganun noon. Bakit bigla-bigla nalang?

Urgghh! Nakakairita! Makaalis na nga dito. Kailangan ko pa ng tulog. Umalis ako roon papuntang Lounge.

[Hiro's POV]

"Hai! Sa wakas tapos na!" Bungad ni Aya nang makarating kami sa lounge.

"Oo nga. Makakapagrelax na tayo." Pagsang-ayon naman ni Momoko sabay higa sa sofa.

"Buti pa kayo, nakakapagrelax at ang saya. Eh, ako nito?" Sabi naman Kaylie na dahilang pagtingin namin sa kanya.

"O. Ano drama mo?" Tanong ni Nade. Bigla nalang siyang nagpout.

"Hindi ako nakapagpicture sa kung sino man sa kanila. Waaah!" Mangingiyak na sabu niya.

Kami naman.------>O_o

Tapos nagtawanan sila. Si Kaylie naman, ayon nakapout. Hindi naman bagay sa kaniya.

Nakakapagtaka lang kung bakit affected siya. Eh, may pakatomboy at pagka-amazona tung babaeng to.

"Ba't kayo tumatawa?" Tanong niya.

"Kasi, po, Ms. Wildfire. Ang pag-oobsess po, pagfa-fangirl, at pagpa-pout niyo, po, ay hindi bagay sa inyo. Kasi kayo, po, ay tomboy." Sagot a pang-asar ni Tatsuya.

Napatawa naman yung iba naming kasamahan sa silid. Sinamaan siya ng tingin ni Kaylie. Patay na yang si Tatsuya, panigurado.

"Aba't! Lakas ng loob mo, ha. Suntukan gusto mo?" Inis na tanong ni Kaylie. Amazona nga. Tomboy rin.

"Hindi. But I'm just stating the obvious." Saad ni Tatsuya habang may mapang-asar na ngiti na nakaguhit sa mukha.

"Aba't--" at ayun nga naghabulan ang dalawa. Isip bata talaga. Tsk.

"Aya!" Tawag ko. Napalingon naman siya at lumapit.

"Ano yun, kuya Hiro?" Tanong niya. Nagku-kuya siya sa akin kasi pinsan ko 'tong daldalitang 'to at kasing edad ni Hikari.

"Have you seen either Hikari or Dane?" Tanong ko. Napa-isip naman siya. Tapos umiling.

"I believe I haven't, kuya. Not since I separated with Hikari after the event and Dane, after we bought lunch together." Sagot niya. Tumango na lang ako.

"Aya, do me a favor." Kalma kong sabi.

"Ano yun, kuya?" Tanong niya.

"Go look for Dane. I have some business with him." Napanganga naman siya.

"But, kuya, pagod ako." Reklamo niya.

"Libre kita ng cake." Saad ko.

"Okay. Hahanapin ko na siya. Bye." Ang dali talagang utusan niyang pinsan ko. Basta pagkain. *sigh* Truly unbelievable.

As for Dane, I have to talk to that guy, stat.

[Momoko's POV]

Out of boredom, magbabasa na sana ako. Nang mapansin ko si Hiro na napakaseryoso ang mukha at mukhang malalim ang iniisip.

Nakita ko naman ang serious side niya, pero iba to sa usual na seryosong siya. Yung tipong kapag inistorbo mo siya papaptayin ka niya. De. Joke lang yun. Wag exagge!

Ito yung tipong seryosong Hiro na kapag inistorbo mo, bigla ka niyang sisigawan dahil sa lalim ng inisip niya. I've never seen this side of him before. A new side. A more serious Hiro.

Teak lang! Ano bang pakialam ko sa taong yan? Ni, hindi nga nangingialam sa akin. Makapagbasa na nga. Mas mabuti pa ito kaysa tignan yang statua na yan.

--------------------------------------

Taposh na. Yeah!

And also, wieeeee! Malapit na graduation namin. Soon to be college student na ako. Yeah! Magsidiwang!

Anyway, hoped you enjoyed. Update lang ho ako pag may time.

XOXO

jmn_minchan

Miracle Academy: My Love On TopTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon