"သံုးေယာက္တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့မမ်ွတဘူးလားလို႔"
tae hyungလည္း ေလးသံမာမာျဖင့္ေျပာကာထိုေတြေရ႔ွကိုတိုးသြားလိုက္သည္
"ဒီမွာေကာင္ေလး ကိုယ့္လမ္းကိုသြားတာေကာင္းမယ္ေနာ္"
"မသြားေတာ့ေရာ"
"မသြားဘူးဆိုရင္ေတာ့ မင္းရဲ့ေစာက္ခြက္တစ္ခုလံုးစုတ္ျပတ္သတ္သြားလိမ့္မယ္"
tae hyungထိုအခ်ိန္မွ သတိထားမိသြားသည္ ငါမွမခ်တတ္တာဘယ္လိုလုပ္မလဲ ရူးသြားတာလား Kim tae hyungေရ မင္းဘာေတြေလ်ာက္လုပ္လိုက္တာလဲ မွတ္ၿပီလား လူစြမ္းေကာင္းႀကီးဝင္လုပ္ျခင္ၪီး ဟိုေကာင္ေတြကလည္းတစ္ကယ္လုပ္မယ့္ရုပ္ေတြနဲ႔ ထယ္ထယ္ေၾကာက္လာပီေနာ္
tae hyungလည္းေၾကာက္လာကာ ေနာက္သို႔ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္လိုက္သည္
"ဟာ...ေကာင္ေလးကဘားမွေတာင္မလုပ္ရေသးဘူးေၾကာက္လာၿပီလား
သနားလိုက္တာကြာ ဟက္..."
ဟိုလူေတြသည္ tae hyungကို ေျပာင္သလိုေနာက္သလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ taeရဲ့ မခံခ်င္စိတ္ေလးသည္ ၿငိမ္မေနခဲ့
"ငါ..ငါမေၾကာက္ဘူး"
"အို....စကားေတြေတာင္ထစ္ေနပါလားကြာ.....ခ်စ္စရာေလးပဲ ကုတင္ေပၚေတာင္တင္ခ်င္သြားၿပီ"
ထိုစကားေၾကာင့္ tae hyung မ်က္သည္ ရဲခနဲ႔ ရွက္စိတ္ေရာ ေဒါသစိတ္ေရာ~~
"ခြပ္!!"
tae hyung ထိုးလိုက္တယ္လို႔ထင္ေနလား
taeရဲ့ မ်က္လံုးအဆံုတို႔ျပဴးက်ယ္သြားသည္
"မင္း ေစာ္ကားတာေတြမ်ားေနၿပီ"
"မင္းနဲ႔ဆိုင္လို႔လား yoongi ဘာေတြနာေနတာလဲ"
"မင္းတို႔ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ ဒါဆို မင္းတို႔ေဆးခိုးသံုးေနတဲ့ကိစၥ ေက်ာင္းအုပ္ကိုမတိုင္ေျပာေတာ့ဘူး"
"ေတာက္!!လုပ္ထားၪီးေပါ့ yoongi"
ထိုလူသံုးေယာက္သည္ yoongiကို ေတာက္ေခါက္ေျပာကာ ထိုေနရာမွထြက္သြားလိုက္သည္ ေဘးမွာရိွတဲ့taeကေတာ့ေၾကာင္ေၾကာင္အအျဖင့္သာ
"ဒီမွာေကာင္ေလး အဆံုးထိတာဝန္မယူႏိုင္တဲ့အရာေတြကို မစြန္႔စားခ်င္နဲ႔!"
