Umarım beğenirsiniz
İyi okumalar :)
Güney koredeki en iyi hastanedeydiniz babanla. Ikiniz doktorun odasından çıkarken;
Sen= baba...
Baban sana arkasını dönüp göz pınarlarından akan göz yaşlarını sildikten sonra sana dönüp buruk bir gülümsemeyle cevap verir.
Baban= söyle güzel kızım.
Sen= hep sakat mı kalıcam ben?
Baban=olur mu öyle şey
kızım...yürüyeceksin, iyileşiceksin hatta koşabileceksin.Sen= 10 yıldır aynı aynı şeyler..., aynı sözler, aynı yalanlar.. Bende artık yürümek istiyorum ,bende artık yaşıtlarım gibi koşmak,eğlenmek istiyorum ama on yıl boyunca mastar ekinde kaldı fiiller ve sanırım hep öyle kalacak!.
Kısık bir sesle;
Baban= yn!?
Ağlayarak arkanda duran adama;
Sen= gidelim!
Adam babandan komutu bekliyordu.
Sen= gidelim dedim!!
Baban adama evet anlamında kafasını sallar. Siz eve doğru gitmek için yol alırsınız.
Babana bakalım*
Baban titreyen elleriyle ve ayakta zor duran bedeniyle doktorun odasına girer.
Dr= buyrun bay kim bende sizi bekliyordum oturun lütfen.
Baban doktorun karşısına oturur.
Dr= bay kim bildiğiniz üzere yn'nin durumu gittikçe kötüye gidiyor.
Baban doktorun bu dediklerini duyunca kafası öne eğik olan başını kaldırıp doktora bakmıştı.
Dr= ama yn'nin yürümesi için hâlâ bir umut var.
Baban= nedir?
...
Hikaye uzun sürmeyeceğini için bölümleri kısa kesiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Güven JJK
Fanfiction18 yaşında, anne sevgisi görmemiş, baba düşkünü ve geçmişte yaşadığı lânet olası bir olay yüzünden 10 yıldır yürüyemeyen bur kızın hikâyesi.... ☘︎