sevgilim

:)

  Hiç bilmediğim kokunu çok özledim.. Hiç tutmadıgım ellerini tutmayı, hiç görmediğim gözlerini saatlerce izlemeyi özledim sevgilim... Tabi bunlar hiç olmadı ama sesini duydum. Ve şimdi unutmaya basladıgım sesini özledim. Unutuyorum sesini yavaş yavaş ve bu benim için yavaş yavaş acı vere vere gerçekleşen bir ölümden farksız. Yavaş yavaş hatırların siliniyor zihnimden, ses tonun, gülüşün, bana kızışların.. hepsi yavaş yavaş gidiyor zihnimden. Hâlâ varlar ama unutulmaya yüz tuttular bile. İlk önce sen terk ettin beni, şimdide sesin terk ediyor beni sevgilim. Söylesene, ses tonunun zihnimde kalmasını istemeyecek kadar mı çok sevmiyorsun beni?