(A/N: This is my first one shot story guys.So I really love the readers who will noticed and correct my grammars and spellings. Just PM me.I love you all.Enjoy it!)
"Goodbye Jecca.See you tomorrow. Mag ingat ka".sigaw ni Reena.Classmate ko.
I don't have a best friend in my school cause I prefer to join to everyone.I prefer to considered them as my friends and at the same time,to see them with the same level.
half day lang kami ngayon kasi may meeting ang mga faculties and staffs for the up coming events in our school.
Well I guess, wala namang mangyayari sa akin kung hindi muna ako uuwi.
I decided to go in the park.Pero bago nun, dumaan muna ako sa
Isang convenience store para bumili ng Lipton.Nauuhaw ako e.
Naglalakad ako papuntang park ngayon.
I'm so relax today.Pero,mahirap din pala ng walang best friend.Tss
May vacant na bench sa right side ng park kung saan nalapit ito sa puno at garden.
Pumunta agad ako sa bench para maka upo.Uminom muna ako ng Lipton tapos nagkalikot na ako sa Cellphone ko.
Sayang ,walang WiFi.Nakalimitan ko yung pocket WiFi ko eh.Akala ko kasi wala akong vacant time para maka pag cellphone or computer.Kasi medyo busy na kami sa school.
Nag picture na lang ako.Hindi ako adik pero tama lang.
Nag patugtog muna ako.Syempre pinili ko yung favorite kong kanta na Kakaibabe.
Now playing:Kakaibabe by Donnalyn Bartolome.
Swerte mo kung mapagbibigyan, Ingatan mo ang pag ibig ng isang kakaibabe(4×)
Simple walang arte,
Prente lang siya lagi
Pagkaksundo ng puso't utak niyo ay grabe,
Kayang sumabay sa trip ng inyong tropa,
Siya pa yatang makakatalo sayo sa Dota.Di ka pahihirapan paakyatin ng ligaw
Kahit ang kayang mong ipakain lang at isaw
Wag na wag magkamali na pagisipan siya ng cheap
Wala lang talagang kaso sakanyang kung nag jeep
(Jump to Chorus)Swerte mo kung mapagbibigyan,
Ingatan mo ang pag ibig ng isang Kakaibabe(4×)
Pagnatagpuan wag nang pakawalan,
Minsan lang makahanap ng isang Kakaibae(4×)May naalala akong gagawin ko ngayon.
Yung requirements namin sa English.Gagawa ng poem at story.
Pinatay ko muna yung sound ko tapos nilagay ko sa bulsa ng bag ko.Naghanap ako ng notebook at ballpen para makapag sulat.
Hindi ko mahanap yung pinaka format nung gagawin kaya nilabas ko lahat ng gamit ko.Pinatong ko lahat yun sa bench at isa isa ko yung binuklat.
Puro papel naman yung nakaipit.
Pero nang mabuklat ko ang isa kong notebook na may note na "Scrapbook".Isang litrato ang nagpabago ng araw ko.
Ang litrato ng isang babae at lalaking bata na masayang naglalaro sa playground.
Kung Hindi ako nagkakamali, ako ang batang nasa litrato at ang lalaki naman ay anhg taong sampung taon ko nang hinahanap.
Nagkaraoon ako ng magandang ideya tungkol sa kung papaano ko sisimulan ang tula ko at kwento.
Medyo natulala ako sa litratong kanina ko pa hawak hawak.Malalim ang iniisip.Nasaan na kaya siya?
Bigla namang nahulog yung ballpen ko kaya pinulot ko iyon.Sa pagpulot ko ng aking ballpen,may nakita ako sa baba na sapatos ng isang lalaking nakatayo.Tumingin ako sa taas at .......
____________________________________
Okay!Pabitin mode Alert!Hahaha.
So guys,you better read the next chapter of this story.I love you all
Votes.and.Comments. should. be.Done<3
-missNG_Version02
BINABASA MO ANG
Bench(A One Shot Love Story)
AcakTime can't measure how you love a person. The thing involved here is your true feelings from each other.