."bakit gusto mo ko maging kaibigan?" lily ask
"dahil gusto ko" jane said
"lahat ng bagay may rason. hindi pwedeng wala" lily said
jane sigh
"wala ka bang kaibigan?" lily ask "pero imposible. napaka ganda mo at talaga namang kakaiba ang iyong ganda. kaya imposible na wala kang kaibigan"
jane smile "nagagandahan ka sakin?"
lily look at jane "dahil hindi ako sinungaling kaya sasabihin kong oo.. "
"bakit wala bang ibang maganda ang napupunta dito?" jane ask
"meron din" lily said
"tapos?" jane ask "nakita ka nila?"
lily nod "yung iba. may kasama na kasintahan siguro yun. yung iba. mga kaibigan ang kasama" she said
"anong ginawa nila ng makita ka? tumakbo ba sila?" jane ask
"gaya mo. nagulat at natakot sila.. gaya ng sayo. pinabugbog nila ako.. pero hindi mo gaya na bumalik para kamustahin ako at makipag kaibigan sakin" lily said
jane smile "magkakaiba ang mga tao. madalang ka nalang makaka tagpo ng talagang mabubuti at hindi ka sasaktan. minsan kaibigan mo na. niloloko ka pa. minsan nga pamilya mo ang totoo mong kalaban"
"tama ka" lily said
"don sa tanong mo kung wala ba ako kaibigan" jane said
lily look at jane.
"hindi ko masasabi na kaibigan ko sila... oo marahil kaibigan ko sila pero sa saya lang. hindi sa lungkot o problema lalo na sa pain" jane said
tinitigan ni lily si jane "bakit?"
jane take a deep breath "kapag sasabihan sila ng problema. its just like they don't care. no one wants to listen? walang dumadamay. sometimes. alam mo yung gusto mo mag share sakanila kasi hindi mo na kaya pero everytime na mag tatry ka. parang wala lang sakanila. kaya ikaw. mas gugustuhin mo nalang mag isa. kasi kahit kasama mo sila sa oras na nasasaktan ka. parang wala din naman. so it's better to be alone" jane sigh "pero kapag sa katuwaan. hung out . inuman. dadamayan ka nila.. kaya ayun. nandon lang ako sakanila kapag gusto ko mag libang. pero kapag nasasaktan ako at gusto ko umiyak. pinipili ko nalang mag isa" wika ni jane
"As in kahit isa? Wala kang masasabing kaibigan sa ligaya at lungkot?" Lily ask
"Meron. Dalawa. Si jiji at rosè. Pero masyado silang busy. At ayoko ng ishare pa sakanila ang nangyayari sakin. O yung nararamdaman ko"
"Bakit naman?" Lily ask
"Masyado silang madaming iniisip. Preasure na sila sa mga magulang nila na masyadong matataas ang expectations sakanila. Ang totoo . Na aawa na ko sakanila kasi nahihirapan sila pero wala naman silang magawa at wala din akong magawa para sakanila. Kapwa may mga dala dala kaming mahihirap na sitwasyon" she sigh "may kailangan silang unahin. At kapag nagsabi ako sakanila o nagpa damay ako sakanila. Baka unahin nila ako at makalimutan nila ang pang sarili nila. Tapos sila naman ang mapahamak" jane said
"Hindi ba mas maganda yun? Na malilibang ka kahit konti lang" lily said
"Komplikado lily" jane said "ayoko ng idamay sila. Sapat naman na sakin na may nasasabihan na ko. At ikaw yon" jane smile
BINABASA MO ANG
Life After death (Reborn)
FanfictionAng story na to ay may mga angkop na hindi kanais nais. Kung hindi mo gusto ang mga nangyayari sa ibang parts. Mabuting laktawan nalamang po. Dahil may mga eksena ito ng pananakit./pamumulestiya./rape/crime at iba pa. Yun lang po :)
