Bir gün Yavuz Sultan Selim'e Şah İsmail'den bir sandık dolusu mücevher hediye olarak gelir. Sandık açılır, ortada mücevherler vardır , ama ortada kötü bir koku vardır. Sebebi anlaşılır: Sandığın dibinde insan dışkısı vardır. Yani Şah İsmail Yavuz'a ve Osmanlı'ya hakaret ediyor ! Sonra Yavuz Han söyler : Derhal buna bir çare bulun der paşalara. Sonra cevabı kendisi yapar
Bir sandık hazırlanır. Sandığa mücevherler konulur ve sandığın dibine mis gibi gül kokulu lokumlar konur ve sandığın dibine bir not yazılır.
Sandık Şah'ın huzurunda açılır. Açıldığı gibi etrafa mis gibi gül kokusu yayılır. Osmanlı elçisi lokumdan ilk olarak kendisi yer ve sonra Şah'a ikram eder.
Daha sonra elçi Şah'ın huzurundaki elçi ve paşalara ikram eder. Şah şaşırmıştır. Elçi Şah'ın şaşkınlığı gidermek amacıyla yazılan notu Şah'a verir. Şah notu okur ve büyük utanç duyar . Notta ise şu yazmaktadır :
"İSMAİL,HERKES YEDİĞİNDEN İKRAM EDER!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tarih'ten Hikayeler
De TodoTarih'ten bildiğim kadarıyla en güzel hikayeleri sizinle paylaşıyorum. Umarım beğenirsiniz