That Thing Called Sacrifice

2

"Asan na yung pera?"

Tanong niya sa sarili habang binubuklat ang mga damit sa luob ng karton. Ngayong ang pagpunta niya sa Maynila para mag-aral sa kolehiyo.

Matapos ang ilang segundo, nakita na niya ang hinahanap niya.

Nasa luob ng pinaglagyan ng nips ang isang libong matagal nilang inipon para may gamitin siya papuntang manila.

Isang libo lang yun, sapat lang para sa renta ng maliit na apartment, ipambili ng konting makakain, pamasahe at kaunting extra-money.

Ngunit nuong binilang niya ang laman, it's only 950 pesos.

Napakunot ng nuo si Keana. Although it's only 50 pesos for other people, such amount is something expensive to Keana.

Hindi basta-basta napupulot ang singkwenta sa daan. Atsaka, pinaghirapan nila iyon. Kung kulang ng singkwenta, siguradong magkukulang din ang perang gagamitin niya.

"Ma? Bakit kulang to ng singkwenta?" She asked her mother.

Natahimik naman si Grace, alam niyang hindi niya maitatago ito. "Anak, kinailangan ni Aisha ng pera para sa project. Pasensiya na, wala akong maibigay nuon. Kaya kumuha ako diyan."

Keana wanted to say something but chose to shut her mouth. A few moments later, she sighed helplessly. Ano pang magagawa kung tapos na?

"Hayst~ O siya sige na Ma. Aalis na ako."

Tumango si Grace. "Mag-ingat ka anak. Makikitawag nalang ako sa kung sino diyan para makausap ka. Sigurado ka bang tama yung sinulat mong numero ng telepono?"

"Oo Ma. Kaya kong alagaan ang sarili. Huwag ka masyadong mag-alala Ma at alagaan mo ang sarili mo." She assured her mother.

Grace nodded once again. Wala na nga silang maibili ng makakain, cellphone pa kaya. Kaya naawa din siya sa anak niya.

Pinanuod ni Grace na makalayo ang kanyang anak. Walang maraming damit si Keana, nagkasya ang lahat sa iisang bag na luma. Binigay lang iyon ng mga tumakbo sa halalan dalawang taon na ang nakakalipas.

Dahil sa kahirapan, may malnutrition si Keana. Maganda nga tignan pero masasabing hindi masyado kumakain.

Her clothes' colors are fading, it already looked grayish thanks to thousands of washing. May mga butas butas na maliliit nadin.

Tinahi lang nila yung malalaking butas.

Napabuntong hininga si Grace. Nuon pa man, sinisisi na niya ang sarili niya sa mga nangyayari sa pamilya niya.

At dahil dito, naalala niya ang isang lalake.

Pati nadin isang babae.

Bigla siyang nanginig.

"Nagmahal lang naman ako. Ba't ganito ang sinapit ko?"

"Mga anak, kasalanan ko to. Kung kinilala ko lang sana ang minahal ko, wala sana akong nabanggang ibang tao."

"Pasensiya na mga anak. Mahirap lang ako, wala akong laban sa babaeng iyon."

...

Sumakay na si Keana sa bus, kanina pa tumutunog ang tiyan niya sa gutom. Pero wala siyang magawa, her money isn't enough.

Ng maibigay na ang pamasahe, tinignan ni Keana ang natitirang pera. In contrary to what she calculated days earlier ir, it's short of 50 pesos. Dahil sa pagkuha ng kanyang ina ng pera.

Napatingin siya sa nagdadatingang pasahero ng bus. May damit silang halatang bago, kanya-kanyang cellphone at mababango den.

Every time they see her, they scorned in disgust. Halata naman kaseng hindi maganda ang financial status nila Keana.