Ömer:Berk sende git kardeşim.
Berk:Yok burası daha iyi.
Oğulcan:Aybike hadi be kızım uyan uyan lütfen,korkutma bizi.
Ömer:Berk sen biraz daha bekle ben oğulcanı dışarıya çıkartıcam.
Berk:Olur.
-Saat 23:12-
Hemşire:Aybike hanımı normâl odaya alıyoruz.
Berk:İyileşti mi?
Hemşire:Öncekine göre daha iyi.
Berk:Onu görebilir miyim?
Hemşire:Fazla uzun kalamazsın.
Berk:2 Dakika bile yeter.
Hemşire:Çok mu aşıksın bu kıza?
Berk:Öyleyim galiba.
Hemşire:Sevginin kıymetini bil aşk hayattaki en güzel duygu umarım bu genç hanımda seni seviyordur (Ne edebiyat yapıyon bırak çocuğu da aybikeyi görsün)
Berk:Umarım.
////
Berk:Aybike sen nasıl bu hâle geldin?Bütün suç benim,sizi oraya çağırmayacaktım sizi plana dahil etmiyecektim.Üzgünüm tatlım ama seni bu hâlde görmek beni yıprattı.Beni sen değiştirdin beni sen iyi insan yaptın,ben fark ettim ki sana aşık olmuşum.Delisin valla nasıl aşık ettin kendine,Şimdi uyan ve bana bakıp "Berk ben burdayım seni bırakıp gitmedim ve hep yanında olacağım..." Böyle de bana.
Oğulcan:Lan kızamıyorum lan.
Ömer:Berk biz duyduk.
Berk:Öyle mi aslında duymanız iyi olmuş.
Oğulcan:Berk gel lan buraya.
Ömer:İşte budur.
Oğulcan:Doktor birşey dedi mi?
Berk:Öncekinden daha iyiymiş.
Oğulcan:İyi iyi.
Ömer:Valla ben şu koltuğa yatarım.
Oğulcan:Benimde uykum var.
Berk:Tamam siz yatın ben burdayım.
Oğulcan:Bak şimdi mutlu oldum.
Berk:Mutlu ol be kayınço.
-Sabah 08:10-
Hemşire:Beyefendi!
Berk:Ne birşey mi oldu?
Hemşire:Hayır ama hanımefendinin kolunu bırakırsanız serumu değiştiricem.
Berk:Ha anladım.
Hemşire:Boynunuz ağrımadı mı?
Berk:Biraz.
Hemşire:Saat 10 gibi uyanması gerek.
Berk:İnşallah öyle olur.
-Bugünün son bölümü-
