İyi okumalar minnoş kalpliler🌼💓
-Mezuniyet günü-
Şengül:Aybike hazır mısın annem?
Aybike:Hazırım anne ama çok heyecanlıyım.
Şengül:Ee artık büyüdün yeni güzel bir hayata başlıyorsun,yeni insanları tanıyacaksın.Yeri gelir üzülüp ağlıyacaksın,yeri gelir mutluluktan ağlıyacaksın.Artık hayat senin için,sizler için daha zor olucak.
Aybike:Anne morâl mi verdin gözümü mü korkuttun anlamadım.
Şengül:Aman prensesim boşver yaşayıp öğrenirsin.
Oğulcan:Oo çok güzel olmuşsun sister.
Aybike:Beğendin mi?Güzel olmuş muyum?Berk beğenir mi?
Oğulcan:Sister bi sakin ol.
Şengül:Dur ben su vereyim sana.
Aybike:Anne kalbim çok hızlı atıyor.
Oğulcan:Kızım benim ki o kadar hızlı atmıyor.
Aybike:Ogi ayakların titriyor.
Oğulcan:Normâl.
Aybike:Berk arıyor.
Oğulcan:Harika da beni alıyor.
Aybike:Tam tersi olması gerekmiyor mu?
Oğulcan:Ne bilim.
Aybike:Tamam dur ogi,Alo.
Berk:Geldim bebeğim hadi gel.
Şengül:Kim o?Neymiş?Konu ne?
Aybike:Anne bir dur,Hemen geliyorum.
Oğulcan:Berk aradı anne.
Şengül:Oğulcan sende gitte.
Aybike:Ya niye anne?
Şengül:Berk bayılırsa tutsun diye.
Aybike:Yaa annem gel sarılayım sana.
Orhan:Kuzum.
Aybike:Hayır baba seni görmeseydim ya şimdi makyajım akıcak.
Oğulcan:Kızım sanki evlenip gidiyon mu?
Orhan:O günlerde gelecek inşallah.
Şengül:İnşallah.
Aybike:Babacım ya.
Orhan:Gelin buraya,ne ara büyüdünüz siz ya.Daha çok küçüksünüz.
Şengül:Orhan küçükler mi eşek kadar oldular (Aaa ayıp ama şengülcüm)
Orhan:Onlar benim hâlâ küçük yavrularım.
Aybike:Daha fazla duygusala bağlamadan ben gidiyorum.
Orhan:Tamam biz sonra geliyoruz.
Aybike:Peki.
///
Berk:Aman aman kimler gelmiş.
Aybike:Berk çok şirin olmuşsun.
Berk:Senin yanında sönük kaldım ama razıyım.
Aybike:Gidelim?
Berk:Şu güzelliği bakıp bakıp durmak istiyorum.
Aybike:Geç kalıyoruz ama.
Berk:Sorun değil.
Aybike:Berk.
Berk:Tamam tamam,buyrun prensesim.
Aybike:Teşekkür ederim.
