Zawgyi
" ရိေပၚေလး မၿပီးေသးဘူးလား "
" ခဏေန ဆင္းလာခဲ့မယ္ "
အားရီထြက္သြားတာ ေသခ်ာတာနဲ႔ တံခါးပိတ္ၿပီး အခန္းထဲျပန္ဝင္လာလိုက္တယ္။
" ဒါက ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ လုပ္ရခက္ေနတာလဲ "
လည္ပင္းေပၚက မီးခိုးေရာင္ နက္တိုင္ကို တင္းလိုက္ေလ်ွာ့လိုက္ လုပ္ေနရတာတစ္နာရီေလာက္ ရိွေတာ့မယ္။
ကိုယ္ေပၚမွာ ကြက္တိက်ေနတဲ့ အနက္ေရာင္ suitကလဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ေနရတာသက္ေတာင့္သက္သာ မရိွသလိုပဲ။အေတြးေတြက ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာမို႔ မ်က္လုံးေတြကလဲ က်ိန္းစပ္ေနၿပီ။
ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို ဂ်ယ္နဲ႔သပ္တင္ၿပီး မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို ျပန္ျမင္မိေတာ့ စိုးရိမ္မူေရာ၊ စိတ္လူပ္႐ွားေနတာေရာ
အလုံးလိုက္ အရင္းလိုက္ဝင္လာျပန္တယ္။က်န္႔ေကာက ဘာလို႔ သူ ခ်စ္တယ္ဖြင့္ေျပာခဲ့တာေတာင္ နဲနဲမွ စိတ္လူပ္႐ွားမူ မျပခဲ့တာလဲ?။
တကယ္ဆို လက္မခံရင္ေတာင္မွ တစ္ခုခုေတာ့ အေျဖျပန္ေပးခဲ့သင့္တယ္မလား။
စိတ္႐ူပ္႐ူပ္နဲ႔ ဆံပင္ေတြထဲ လက္ေတြပါထိုးဖြမိေတာ့ ပုံပ်က္သြားတဲ့ဆံပင္ရယ္၊ လက္ထဲမွာျပန္ကပ္ပါလာတဲ့ ဂ်ယ္ေတြက
သူစိတ္လြတ္ေနေၾကာင္း ထပ္ၿပီးသတိေပးတယ္။" ပါး "
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ဝတ္စုံအျပည့္နဲ႔အားရီႏွင့္ပါးပါးက သူ႔ကိုေစာင့္ေနပုံရတယ္။ၿပီးေတာ့ ...
အိမ္ကိုတစ္ပတ္တစ္ခါ လာေလ့ရိွတဲ့ ဟြာခ်င္းဆိုတဲ့မိန္းကေလးေ႐ာ...." သူက ဘာလာလုပ္တာလဲ "
ပါးပါးေ႐ွ႕မွာပဲ ဂ႐ူမစိုက္သလို ပုံစံနဲ႔ခတ္ဆတ္ဆတ္ ေမးလိုက္ေတာ့ဟြာခ်င္းက မသိမသာေခါင္းေထာင္လာတယ္။
" ဟြာခ်င္းက အားရီဆီလာလည္တာပါ "
သာမန္ထက္ အေရာင္ေတာက္လြန္းေနတဲ့ဝတ္စုံက လာလည္တယ္ဆိုတာ မယုံခ်င္စရာပဲ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒါေတြက သူဂ႐ူစိုက္ေနရမယ့္ အရာေတြမွမဟုတ္တာ။
အရင္သြားႏွင့္ႁပီဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အတူ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ရပ္ထားတဲ့ကားဆီ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း တစ္ေယာက္တည္းပဲ
အေ႐ွ႕က ထြက္လာလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
Creation With You(season 1)(Completed)
Fanfictionျပန္လာေပးဖို႔ မေတာင္းဆိုေတာ့ဘူး.. ပြန်လာပေးဖို့ မတောင်းဆိုတော့ဘူး.. This fanfiction is not happy ending So, you can choose read or unread