Serenity Within (Seven Deadly Sinners #1)

Chapter 43

PHARAOH

SOMETHING WASN'T right.

I mean, something does not feel right. Parang may kakaiba sa pakiramdam ko nang sabihin ni Havri na mag-uusap lang sila sandali ni Helen. As if there's more to her words.

I shook my head to dismiss the thoughts in my head. Imposible naman na may mangyaring masama sa kanya dahil malapit sila. At saka tapos na ang laban. Hahatulan na lang si Yuri.

Napahinga ako ng malalim habang nakaupo dito sa driver's seat ng kotse na dala ni Havri. Iniisip ko ang mga nangyari kanina. I admit I was mad at Yuri, but somehow I feel like I understand her. Naiintindihan ko ang sitwasyon niya kaya siguro hindi na ako nagalit. She's not also mentally stable and she needs help.

Havri is willing to kill Yuri for me. She'll surely do anything for me even if it means killing her own friend but I hesitated. Sa huli ay ayoko pa rin ng ideya na 'yon.

Napahilamos ako sa mukha. Ayoko rin na sa mismong mga kamay ni Havri mamatay si Yuri. Kung mamamatay man siya, 'yon na ang gagawain ng organisasyon na kinabibilangan nila.

But now, si Havri na nasaksak na pero nakakaya niya pa rin na tumayo. Paano niya kaya 'yon nagagawa? Nakakamangha din talaga 'yung asawa ko. She's exceeding her own limit. Kung tumayo siya kanina ay parang walang masakit sa katawan niya, kahit na marami siyang pasa at mga sugat. Idagdag pa ang saksak na natamo niya.

I heaved deep sigh. Ano kayang pag-uusapan nila? Mukhang importante dahil seryoso si Havri nang iwanan ko siya. Bakit naman ayaw niyang marinig ko kung ano?

Ugh.

But wait, naalala ko 'yung singsing na mayroon 'yung dating commander of the sin of wrath. I can't be mistaken. 'Yung nasa picture noon sa box na nakita ko.

Nanlaki ang mga mata ko sa napagtanto..

_____

"That's a nice ring." Papuri ko nang makita ang singsing na suot ni Helen sa kanang kamay niya.

Napatitig siya doon at nakita ko ang pagdaan ng isang emosyon sa mga mata niya. Natahimik siya at biglang sumeryoso kaya napaisip ako kung tama ba ang sinabi ko. Maganda naman kasi talaga 'yung singsing. It's red and has an elegant design. Parang pinasadya.

Pero nakita ko rin ang pagdaan ng lungkot sa mga mata niya habang nakatingin doon ay hinihimas. It's not a wedding or engagement ring, but a ring that seems to be a symbol for something.

Now, I'm taking a break from work. Nasa taas si Havri ng building na 'to at nagt-trabaho. Ang kulit niya talaga kahit na sinabihan ko na siyang magpahinga. Nakakagigil. Kaya siguro hindi tumatangkad dahil makulit.

"Yeah. It is." Sagot na lang niya habang mariin pa rin na nakatitig doon.

Napalinga ako sa paligid at nakitang konti lang ang tao dito sa coffee shop sa ibaba lang ng mismong building ng kompanya no'ng asawa ko.

"It's from my father." Sambit ni Helen kaya pinagkatitigan ko siya at bahagya siyang nakangiti. "He's a great man. Have you ever wonder why did Havri's family raised me?"

Now that she mentioned it, naalala ko rin na kinwento sa akin ni Havri na sila ang nagpalaki kay Helen. And.. bakit nga ba? Dahil malapit na magkaibigan sila?