KANATSIZ

bir şans

 Kompozisyonumun bitmesi ile alkış sesleri başladı. Yalandan gülümsemeler ve daha bir ton şey bunları görmek istemiyorum. Gerçekten beni destekleyen insanları görmek istiyorum fakat bu insanlar bir elimin parmaklarından daha az. Lakin ne kadar az insan o kadar huzur. Bir zamanlar dostun olanlar sonra en büyük düşmanın olur. Düşmanların hiç bir zaman yabancı değildir. Ve yeni dostlar edinip yeni düşman sahibi olmaya devam edersin. Şuan hiçbir şey duymuyorum , görmüyorum kafamın içinde yeterince ses ve görüntü var. 

-Beren'cim tebrik ederiz seni. Yazdıkların çok güzeldi bunun devamlarını bekliyoruz.

- Teşekkür ederim hocam.

- Çocuklar yeterince dersten kaytardınız  hadi sınıflara .

Ah yine aynı gürültü ile sınıfa doğru ilerliyorum. Ay kolum ağrıdı ya.

- Elif öküz gibi vurdun ya yavaş ol kızım.

- Emrinizdeyim kraliçem .

- Kızım boş boş ne diyorsun? 

- Aga sahneden bir inişin vardı sanki sarayın merdivenlerinden iniyorsun.

- hahahaha güleyim bari.

- Kızım ciddiyim çok asildin.

- Ah evet asil biriyim.

- Baya hem de ya

- Tamam çok konuştuk hadi sınıfa.

Elif benim tek dostum benim hakkımda pek bir şey bilmese de ne kadar yaralı olduğumun farkında bazen anlatmak istiyorum ama vazgeçiyorum hemen . Eskiden de bir dostum vardı ama şimdi yok bu sebepten dolayı hayatımın ne kadar berbat olduğunu görsün istemiyorum. Lakin ona güveniyorum ancak güven geçici bir duygu. Elif hep dostum kalsın istiyorum onun için zayıf noktalarımı bilmemeli. 

Berbat bir ders daha  son bulmak üzere son dakikaları saymayı seviyorum zira uzun bir bekleyiş son bulur . Bazen düşünüyorum da neden hayatımdaki tüm insanlar yanlış kişiler . Neden sürekli yeni enkazlar kuruyorlar, benim yara almam onlara iyimi geliyor. Ölümümü  bekliyorlar  lakin çok beklerler onlardan aldığım darbeyle ölmem, yavaşlarım ama durmam. Korkuyorum , şayet bir gün pes edersem. Onlara bu şenliği yaşatmayı istemiyorum ama yoruldum fazlasıyla tükendim. Hayallerim , hedeflerim için çabalamaya devam edeceğim. 

- Beren yaşıyor musun?

Elifin sesi ile irkildim sınıf boşalmıştı yani zil çalmıştı ama ben kafamın içindeki seslerden dolayı görmemiştim.

- Dalmışım ya, şey elif bugün bize gelebilir misin?

- Ciddi misin lan?

- İstersen kararımı değiştirmeden gidelim.

- Tamam tamam gidelim.(oha lan beren beni evinde davet ediyor sevinmeliyim bence en yakın arkadaşım artık bana güvenmeye başladı )

-İçinden konuştuğunu hissedebiliyorum.

- Tamam sustum .d

- Durağa gidelim bide otobüsü kaçırmayalım.

-Kaçıncı durakta ineceğiz peki?

- Üçüncü, eve kadar daha fazla soru istemiyorum.

 Kulaklığımı taktığıma göre kafamdaki sesler beni fazla rahatsız etmez. Elif'i kırmak istemiyorum ancak fazla konuşmaktan nefret ediyorum. Onu eve davet etme sebebim ona bir şans vermek istiyorum. Beni tanımasına izin vereceğim, istediği şekilde değerlendirir. 

-Beren üçüncü durağa geldik hadi inelim.

- Hadi beni takip et geldik zaten...