Koltukta iki büklüm oturmuş, gerginlik ile ayağımı sallarken Jimin'i bekliyordum. Daha yarım saat vardı fakat hazırlanıp oturmayi tercih etmiştim. 2 gün önce yaptığım test ile dünyam başıma yıkılmıştı.Simdi ne yapacağımı bilemez halde oturmuş bebeğimin babasini bekliyordum. Ben zaten babasından emindim.Jimin de bunu dogrulamak istiyorsa yapabilirdi çünkü daha tanışmıyorduk, haklıydı.
Hamile olduğumu öğreneli 2 gün oluyordu ama ben hala elimi karnima koymaya cesaret edemiyordum.Koyarsam sanki onu birakamazmisim gibi hissediyordum ve bu yuzden onun varlığı düşüncesine alışmamak için elimden geleni yapiyordum.
Düşüncelerimin içerisinde boğuşurken çalan kapı ile irkildim. Üstüme giydiğim siyah mini eteği düzeltirken kapıya doğru yöneldim. Kimin olduğunu bildiğimden kapı deliğine bakma gereksinimi duymadan kapıyı açtım. Karşıma çıkan Jimin ile hafifçe gülümsedim.
"Merhaba şey hazırsan çıkalım mı?"
"Evet hazırım geç sen arabaya geliyorum ben de"
Jimin kafasını sallayıp arabaya ilerlerken ben de kapıyı kilitleyip arabaya yöneldim. Öne geçip kemerimi bağladığımdan emin olduğunda arabayı çalıştırdı. Ikimiz de cok sessizdik. Aramızdaki derin sessizliği bozan taraf ben oldum.
"Jimin.. aslında sormak istediğim bir şey var."
"Tabiki sorabilirsin."
Derin bi nefes aldım. "Bebek hakkında ne düşünüyorsun?"
Anlık bana baktıktan sonra konuşmak için ağzını araladı.
"Aslında bilmiyorum.Ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Eğer babası bensem ne hissederim onu bile bilmiyorum."
"Anladım"
Tam olarak onun söylediği gibi hissediyordum. Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Karnımda küçücük bir bebek vardı ve ikimiz de idolken bebeği doğurmam cok zordu. Düşüncelerimde boğulurken arabanın durduğunu farkettim.
"Rosé hadi geldik."
Kafamla onaylayıp arabadan indim. Müstakil bir eve gelmiştik.demekki doktor burada yaşıyordu. Zili çalıp kapı açılınca iceri geçtik. İcerde bizi Güler yüzlü bir adam karşılaşınca hafifçe tebessüm ettim.
"Merhaba Jimin. Merhaba Chaeyoung Hadi iceri geçin de konuşalım."
Başımızı sallayıp odasina geçtik.Odası hastanede olan odalar gibi dekore edilmişti ve ihtiyaci olabilecek her sey vardı ultrason cihazi bile..
"Sizi dinliyorum."
"Ben 2 gün önce evde test yaptim ve sonuç pozitif çıktı.daha doktora görünmedim ama."
"O zaman dna testinden önce bebegimizin durumuna bakalım.benimle gelin."
Oturduğu yerden kalktı ve ultrason cihazının olduğu yere geldi.Beni yanina çağırıp yanındaki yatağa uzanmami sagladı.Jimin de yanimdaki yerini alınca uzerimdeki tişörtü sıyırıp karnimı açıkta bıraktım. Doktorun karnıma döktüğü soğuk jel ile irkildim. Doktor yavaşca ultrason cihazini karnımda gezdirirken gozum monitore takıldı. suan da cok değişik hissediyordum. karnımda bir bebek vardı ve ben onu gorecektim üstelik aldirmak üzereyken.. Jimin'e baktığımda o da benim gibi pur dikkat monitörü izliyordu.
"Bebeğimiz çok sağlıklı gözüküyor.4 haftalık ve gelişimi gayet güzel ilerliyor."
Doktoru dinlerken bir yandan da onu görmeye çalışıyordum.Doktor bunu anlamış olacak ki
"Bakin burada"
O..o çok küçüktü. Göremeyeceğim kadar küçük Jimin'e baktığımda bana baktığını gördüm. Gözleri dolmuştu. Bir dakika ne gozleri mi dolmuş bebegi istiyor muydu yani?
"Karnınızı silin ve konusmak için içeri gelin."
Kafami sallayıp karnımı sildikten sonra yatakta doğruldum. Jimin de bana yardım ederken iceriye geçtik.
"Jimin bana dna testi istediğinizi söyledi fakat şuan bebek cok küçük ancak 5 hafta sonra yapabiliriz. Eğer aldirma gibi bir düşünceniz varsa o zaman cok geç olabilir"
"Teşekkür ederiz."
Dedikten sonra evden çıktık. Ikimiz de cok sessizdik ama ne düşündüğümüz belliydi. O monitörde çocuğumuzu gördükten sonra nasıl öldüreceğimizi düşünüyorduk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
