Vampire's Diaries

Chapter 4

Author's Note: Enjoy reading :)

Chapter 4

“Wag mong hahayaang masugatan ka. Kundi maamoy nila  ang dugo mo. Iwasan mo ang pakiramdam mong may panganib sayo. Wag ka basta-bastang magtitiwala sa kahit sino, hindi mo alam kung sino ang kalaban o hindi. Take care of yourself. Hindi kita sasamahan dahil baka makahalata sila. Nalaman rin ‘to ng mommy uuwi siya dito sa Gormania.”

Nasa dining table kami ngayon. First time niya ako sinamahang kumain ng breakfast after 10 years. “Dad I need to go na. May klase pa ako. Thank you for the breakfast” I kiss him to his cheeks.

Inalalayan rin ako ng mga body guards na pinadala ni dad. Pero hanggang gate lang sila dahil ayaw ko rin may sumusunod saakin kahit saan. Bumaba ako ng kotse ng tahimik. Wala naring mga estudyanteng pakalat-kalat sa grounds. Tinignan ko yung relo ko may 10 minutes pa bago mag bell.

Naglakad ako papuntang classroom. Pumasok ako, lahat ng students naka-upo na pero wala pang prof. Imposible maging tahimik sila ng ganito. Is there something wrong?. Umupo na ako ng upuan ko ng tahimik. Nagulat ako ng tabihan ako ni prince.

“Good morning lady” bulong niya.

“What is happening in here?” tanong ko.

Naguusap naman yung iba pero pabulong nga lang. May nagce-cellphone pero naka-headset. Tinignan ako ni Prince ng nakapag-tataka. “Hindi mo ba nabasa ang note sa baba? Darating ang mga board members ng school kaya naman may rules na wag maingay para hindi makaka-sira sa reputation ng school. Maaga ring pinapasok. Inanounce kahapon wala ka ba dito?”

Kaya naman pala. Bigla kong naalala yung mga paalala ni Lucas. Oh great! Now kinakausap ko ang taong can harm me. Great big shit talaga.

“Okay” iniwas ko nalang yung mga tingin ko. Bigla naman niya akong tinitigan. “I cannot read your mind little sis”

What? Little sis? Okay double what?. “What are you saying?” bigla naman niya akong niyakap.

“I promise hindi na aalis si kuya. Remember I will not hurt you anymore.” I froze. No! hindi pwede siya yun. Patay na ang kuya ko nakita ng dalawa kong mata. Naging abo siya kaya imposible na mabuhay pa siya. Since I was a little tumatak na sa isip ko na patay na siya. Then bigla nalang siya darating.