Marvel

1.Bölüm

Yine her gün  ki gibi uyandım bütün günlük rutinlerimi yaptım ama bugün farklı olan bir şey vardı.

Okulum...

yine klasik bir şekilde okuldan atılmıştır neden diye sorduğunuzu duyuyorum . Yaptığım tek şey arkadaşımın saçlarını kesip onun ağzına tıkmıştım tabi bu yapabildiğim son şeydi çünkü canım okul müdürüm benden bıkmış ve beni okuldan attırdı . Ben sanki onların okuluna çok meraklıydım. Her neyse son bir kere saçlarımı taradıktan sonra aşağı yemeğe indim.

Pepper:Günaydın tatlım.

Y/N:Günaydın annecim

Tony: Y/N'cim bugün okula gitmekte karalı mısın?

Bunu söylerken yüzünde çok belli etmemeye çalışsa da bir korku vardı çünkü ben ne yapsam sonuçta adı kirleniyordu. Bu beni ne kadar üzse de öfkeme hakim olamıyordum.

Y/N:Eminim babacım. Sakin ol hiçbir şey yapmayacağım uslu uslu dersimi dinletip gelicem bu kadar.

Pepper:Y/N kzım bak eğer bir daha bir şey yaparsan bu sefer seni geçekten kurtaramayız haberin olsun.

Y/N:Tamam ANNE! Sen kızına güvenmiyormusun ya.

Gidip yanağına bir öpücük kondurdum.

Pepper:Tam tersine. O kadar güveniyorum ki birine bir şey yapacağına onun için uyarıyorum.

hafifçe güldüm ve kahvaltımı ettim

Tony:Y/N hadi kalk bugün seni ben götürüyorum okula.

Y/N:Tamam hadi gel çıkalım o zaman.

Çantamı sırtıma alıp çıktık.Yol boyunca konuşmamıştık,ama kafasında bir şey kurup onlara gülüp durdu.

Y/N:Hey baba neye gülüyorsun bu kadar.

Tony:H-hiç canım öylesine bir şeyler.

Buna inanmamıştım.Bazen onun kzı olduğumu unutuyor. Benden asla ve asla birşey kaçmaz.

Sonunda okula gelmiştik tam dışarı çıkıcak ken bana seslendi.

Tony:Kendine iyi bak bebeğim ve arkadaşlarını iyi seç

Y/N:Tamam baba ama özellikle sen kendine iyi bak.

babamla vedalaştıktan sonra arabadan indim. Ona "asıl sen kendine iyi bak" deme sebebim bizi düşünmekten kendine asla zaman ayırmıyordu ve her zaman kendini dünya için riske atıyor ve bundan nefret ediyordum. Tamam o bir kahraman olabilir ama aynı zamanda o benim ,Babam...

Ben bunları düşünürken çoktan okula gelmiştim.

~Peter Parker'dan~ 

Bugün içimde anlam veremediğim bi heyecan vardı sabahtan beri elim ayağım titriyordu. Ben derin düşüncelere dalmışken Ned adımı söyleyince dikkatimi ona verdim.

Ned:Hey dostum duydun mu bugün okula yeni bir kız geliyormuş.

Geçen gün böyle bir şeyler duymuştum. Okulun yarısında gelmek zor bir şeydi demek ki zengin ve tanıdık biri.

Peter:Evet duymuş tum. Umarım güzel bir kızdır.

Bunu gülerek söylemiştim o da aynı şekilde gülerek karşılık verdi.

Ned: Umarım.

~Y/N Stark'tan~ 

Yolda yürüyen iki tane genç gördüm bu okulda okudukları ellerindeki kitaptan ve çantadan belliydi o yüzden onlara sınıfımı sormak için yanlarına gittim.

Y/N: Merhaba be Y/N bugün okulda ilk günüm ve okul hakkında hiçbir şey bilmiyorum acaba bana yardımcı olabilir misiniz?

sorduğum çocukların biri şişman 1.70 boylarında esmer bir çocuktu. Diğeri 1.78 boylarında beyaz tenli saçları ve gözleri kahverengiydi ve gerçekten çok yakışıklıydı  .Yakışıklı olan konuşmaya başladı.

Peter:T-tabi yardımcı oluruz b-ben Peter,Peter Parker

"Parker" bu isim bana bir yerden tanıdık geliyordu.

Ned: Bende Ned.

ikisinede gülümsedim 

Y/N: Bende Y/N, Y/N Stark