Marvel

6.Bölüm

"Ne yani gelemez miyim?" mi? Dingonun ahırımı burası be ayıp denilen bir şey var dimi. Aklıma yine aşağıda kaptan olduğu geldi ve hemen elime çantamı aldım.

Y/N: Neyse Loki benim gitmem gerekiyor tamam mı canım görüşürüz

Loki: Tamam CANIM. 

Canım ı üstüne basarak söylemişti ve bir anda hata yaptığımı düşünerek gözlerimi sertçe kapatıp açtım.

Y/N: Of Loki ö-öyle ağzımdan kaçtı.

Allah kahretsin ki kekelemiştim of Y/N ya hiçbir şeyi de başarma zaten. Onun bir şey demesine izin vermeden hemen dışarı Steve'in yanına gittim.

Y/N: Of Steve kusura bakma beklettim çantamı bulamadım da.

He bu arada yalan söyleme konusunda bayağı iyiyimdir 18 yaşındayım ama hala çantamı kaybediyorum bunu kadar doğal bir şey var mı dimi.

Steve: Tama tama sorun değil hadi atla.

Arabaya bindim ve Steve arabayı sürmeye başladı yol boyunca hiç konuşmamıştık çünkü benim aklım hala babamın bana Peter'ın kim olduğunu söylememesindeydi. Daha doğrusu bana yalan söylemesiydi çünkü hayatımda kaldıramayacağım tek şey neredeyse birinin bana gözümün içine baka baka yalan söylemesiydi. Ben bunları düşünürken Steve arabayı durdurmuştu.

Steve: Hadi prenses geldik.

Kapıyı açtım ve dışarı çıktım ve cama yaslanıp Steve'e doğru döndüm.

Y/N: Teşekkürler kaptan.

Steve: Rica ederim hadi çabuk ol derse geç kalıyorsun.

Güldüm ve hemen okula girdim. Dolabıma doğru giderken Ned ve Peter'ı gördüm ve hemen yanlarına gittim.

Y/N: Selam Ned ve örümcek adam.

Örümcek adam dediğimden itibaren Peter'ın yüzü kıpkırmızı oldu baya şaşırmıştı eee ne sanıyor önünde koskoca Y/N Stark var öyle değil mi?

Peter: S-sen nasıl biliyorsun Y/N.

Bu sorudan gerçekten gına geldi size ne kardeşim çönemli olan benim bunnun bilmem nasıl öğrenmem değil.Bir anda Ned üzülmüş bir ses tonuyla lafa girdi.

Ned: Of ya artık tek bilen kişi ben değilim.

Bunu dediği anda kahkaha atmıştım çünkü gerçekten çok üzülmüştü. Ben güldüğüm zaman Peter'ın ben güldükten sonra beni izlediğini ve benim gülüşüme bir tebessüm ettiğini fark ettim.Ona doğru bakınca bir an göz göze geldik ve hemen gözlerini benden kaçırdı.

Y/N: Her neyse dersi kaçıracağız hadi koşun!

Diyerek bağırdım ve hepimiz gülerek sınıfa geçtik.

*Ders sonu* 

Öğretmen: Evet arkadaşlar herkes kendine ödev için bir eş seçsin.

Peter Ned'in kulağına yaklaşarak.

Peter: Evet Ned benim eşim zaten sensin.

Ned: Eee şey Peter ben ödevi Carla ile yapacağım sen bence Y/N ile yap.

Peter: Ne beni gerçekten satıyor musun?!ü

Ned: Üzgünüm dostum. Bu arada Y/N ile çok yakışıyorsunuz haberin olsun yanii.

Peter: Yani o aslında ç-çok güzel bir kız ama... Bana bakar mı bilmiyorum.

Ned: Böyle hödük gibi beklersen bakmaz kadeşim.

*Okul biter*

Okuldan tam çıktığım zaman bir anda yanıma Peter gelip kolumu tuttu. Yüzüne baktığımda baya zor nefes alıyordu anladığım kadarıyla bana yetişmek için baya koşmuş.

Y/N: Ne oluyor Peter iyi misin?

Peter zar zor nefesini ayarlayarak konuşmaya başladı.

Peter: Şey ben sana yetişmeye çalıştım da onun için böyleyim.

Y/N: Neden ki bir sorun mu var?

Peter: Yok yok bir sorun yok merak etme ben şey ee sadece ö-ödevi beraber yapalım mı diye soracaktım.

Y/N: Olur tabi ki.

Peter kabul  ettiğim için derin bir nefes aldı onun bu haline gülüm o da benim güldüğümü görünce o  da aynı şekilde güldü gülerken gerçekten çok tatlı duruyordu.

Peter: Kabul ettiğine sevindim... Eee şey istersen seni eve bırakabilirim?

Y/N: Olu-

Bir anda arkamda bir el hissettim ve lafımı keserek bir anda lafa girdi.