Çok zaman geçti, geldi bir zaman
Insanlar gününü sattı üç kuruşa el oğluna
Köylerinde bitmeyen gün, bir fabrikayla bir ev arasında tükendi gitti
Çok para kazandılar ama hatır , gönül bitti
Çok hızlı arabalar yaptılar , haberleşmek için birde telefon
Uzakları yakın ettiler ama bir türlü yakınlaşamadılar bir daha
Üst üste evler yaptılar ki yakın olalım diye
Kapı kapıya baktı ; ama insanlar birbirinden kaçtı
Hayatı sıkıştırdılar dört duvar bir tavan arasına
Güven kalmadı aralarında
O yüzden çelik kapılar, top yıkmaz duvarlar yaptılar
Bir selam, çıkmaz oldu ağızlarından
Ön yargılarla uzaklaştılar birbirlerinden
Biri , bir avuç toprak için öldürdü kardeşini, biri ekmek için .
Yaşlıların hikayeleri , nasihatleri dinlenmez oldu
Bir huzur evine dağ gibi, yürekli dedeleri sığdırdılar
Kimsenin kimseye tahammülü kalmadı
Hep zarar verme planları yapıldı
Ama bütün bunlar aleyhine işledi insanoğlunun
Kendi sonlarını kendileri getirdi
Tek tek öldüler
Tükendi gittiler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutarsız Düşünceler
PoetryOturduğun yerden alıp ''taa '' diye tabir edilen uzak yerlere götüren cümleler vardır ya hani , Ya da beynini kaosa sokan kurgulamalar ... Sözün özü var ya hani Işte bu tabir edilen durumların eşiğinde duruyorsun şu an . Haydi aç kapılarını umuda...
