COINcidence Love (ongoing)

Chapter 9: I owe you one

"Niel, ano bang problema?"

Jade's POV

Nandito kami ngayon sa bahay nila Miyato. Wala bonding lang, bakit masama? Ahahaha jokes ang sungit ee noh? XD

"Pare ano bang problema?" Tanong ko kay Daniel.

"Wala, kayo kasi ee!" Sagot niya pero as usual para paring emotion less.

"About ba to kay bunso?" Tanong ni Miyato.

"Oo, balit kasi kailangan ganon kayo magreact." Sabi ni Daniel habang naka tingin sa bintana.

"Totoo namang nagustuhan mo sya diba? And there's nothing wrong with that, sa pag-kilos nga ni bunso parang may gusto din sya sayo ee." Sabi ko.

"Merong mali ee, di nyo rin naman maiintindihan." Sabi ni Daniel na parang nag-iba na yung mood.

"Mahirap magmahal sa taong alam mo naman na may ibang minamahal, kahit naman meron syang gusto sakin, pag hanga lang yun." Sagot nito na halatang lungkot na lungkot.

"Kaya nga ginawa ko lahat ng paraan para tigilan na yung nararandaman ko para sa kanya pero nung nakita ko sya ulit naguluhan ako, lalo kasi syang gumanda at dalaga na talaga sya." Sabi niya na medyo napangiti.

"Bkt may iba pa bang dahilan... Tska bakit mo naman titigilan yung nararamdaman mo sakanya?" Tanong ni Miyato.

"Kahit naman sabihin ko sainyo di nyo nga maiintindihan ee." Sagot ni Daniel, medyo naasar na siguro kaya lumabas ng bahay..

"Mabuti pa, wag na muna natin syang tanongin about kay bunso." Sabi naman ko naman.

Daniel's POV

Kahit naman kasi sabihin ko di nola maiintindihan kung gaano kahirap yung burden ko.

Yung hindi mo pedeng mahalin yung taong gustong-gusto mo.

*flashback*

Daniel's POV

"Alam mo ba may nagugustuhan na ako pinsan." Sabi ni Rhame

(A.N: opo, magpinsan po si Rhame/R.A at si Daniel, magkapatid po yung mga mothers nila :) )

"Talaga ! Binata na talaga pinsan ko, pero alam nya bang aalis ka na?" Tanong ni Ko.

"Hindi, ee di ko nga alam buong pangalan nya . Sa camping lang kami nagkita, naging close tapos di na kami magkikita ulit pero heto tignan mo yung picture nya." Sabi ni Rhame tapos pinapakita yung stolen picture ni Grae sa cellphone nya.

"Ah, cute naman sya, pede na pinsan" sabi ko.

"May hihilingin sana ako sayo," sabi ni Rhame.

"Ano yun?" Tanong ko naman

"Gusto ko.. Hanapin mo sya para sakin, alagaan mo sya. May mga pangako kami sa isa't-isa at pede ba pinsan, watch over her." Sabi ni Rhame with a very pleasing face.

"Sige , para sayo." Sagot ko naman, kung kaya't niyakap ako ni Rhame.

"Pangako yan ha?" Tanong ni Rhame. 

Na tinaas yung 5 finger nya as a sign of "promise"

"Oo, pangako! Ahahaha saan mo naman natutuhan yan?" Tanong ko.

"Kay Grae! Nga pala Grae yun nickname nya di ko alam buing pangalan nya ee." Sabi ni Rhame

"So anong gusto mong gawin ko? Hanapin ko rin ang pangalan nya?" Tanong ko.

"Wahahaha bahala ka! :p" sabi ni Rhame

"Loko ka ha! XD" sabi ko.

"Bukas na kami aalis ni nila mama, pinsan dapat pag-uwi ko, nakita mo na sya ah. Una na ako pinsan tumatawag na si mommy" sabi ni Rhame at nag-wave sakin at nag goodbye kiss kay Mom.

* end of the flashback. *

"Kung di lang malaki ang utang na loob ko kay Rhame , baka inagaw ko na sakanya si Grae, baka niligawan ko na sya pero dahil...."

//side story//  

*flashback*

Kasalukuyang nasa Korea si papa noong mga panahong to, nandon sya para sa isang business trip, wala akong ibang kasama kundi sila Mama, at oo meron akong kapatid na babae sya si Marie. 10 years old palang ako nung mangyari ang pinaka di ko makakalimutang parte ng buhay ko.

Daniel's POV

"Mama! Mama! Wag mo akong iiwan, mama!!! Mahal ka namin ni papa! Please mama!!!" Sigaw ko

"Asan po yung kapatid ko?? ,Nasan po si Marie!!!! Nasan po sumagot po kayo please!" Sabi ko habang umiiyak.

"Ti--tita *sniff.sniff* si mama at si Marie po nandio sa ospital, tita di ko na po alam gagawin ko! Duguan po sila nabangga po yung kotseng sinasakyan nila.." Sabi ko sa akin cellphone

"Pinsan... Si Rhame to, anong nangyari!! Nasaan kayo?" Tanong ni Rhame na nasa kabilang linya.

"St. Luke's pinsan! Bilisan mo di ko na alam ang gagawin ko ." Sabi ni ko.

"Sige, pupunta na ako dyan, papupuntahin ko na rin sila Mommy dyan." Si Rhame .

"Salamat, pinsan." Sabi ko sabay bitaw sa cellphone ng makita ko ang duguan kong kapatid na 9 years old palang noong panahong iyon.

"Marie! Marie!! Gumising ka! Bunso !!!!! Please naman!!! Wag mong iiwan si Kuya please...." Sabi ko habang hinahawakan ang mala-anghel na mukha ng aming prinsesa.

"Sir, di po kayo pede dito-- " sabi nung nurse.

"Wala akong paki-alam! Kapatid ko yang nadyan ee! Anong bawal ! Shibal!!! Wae? Wae?!!!!" Sigaw ko ng may yumakap sa aking likuran.

"Pinsan, tama na... We're here for you.." Sabi ni Rhame.

"Rhame!! Wae? What is God's purpose for this! I love my mom and my sister! Why to them? Why!!!!!" Iyak ko sabay upo sa lapag nauubusan na ako ng lakas.

"Nandito kami Daniel... Magiging okay din ang lahat." Sabi ni Tita Margarette.

"Tita di ko po alam gagawin ko pag nawala yung kapatid ko at mama ko." Sabi ko kay Tita at biglang lumabas ang Doctor.

"Doc.. Ano pong lagay nila?" Sabi ni tita Margarette.

.

"We still doing our best doon sa bata and yong isang babae naman we need to conduct operation sa kanyang ulo dahil malaki-laki ang sugat nito at may mga pieces ng glass sa ulo nya. All we need is prayer. Just pray." Sabi noong doctor kay tita Margarette.

"Tita..." Sabi ko na lang.

"Oo, sige pinsan.. Kami nalang magbabayad ng mga gastusin dito sa ospital." Sabi sakin ni Rhame.

"Salamat pinsan.. Salamat sa tulong." Sabi ko kay Rhame.

After 2 hrs. 15 minutes lumabas yung doctor.

"Safe na po yung matandang babae.." Sabi nung doctor.

"What about my niece?" Tanong ni tita Margarette.

Hindi sumagot yung doctor kaya napalapit ako.

"We're very sorry sir, we already did our best but.,"

"What! Doktor ka ba! Bakit di byo nagawang iligtas yung kapatid ko!!!" 

Sigaw ko don sa doktor.

"But sir..." Sabi ng doctor.

"Napaka walang kwenta nitong ospital na ito!!!!" Sabi ko at sabay yaka naman sakin ni Tita at ni Rhame.

"Daniel!! Please tama na.. Ayaw kang makita ni Marie ng ganyan.." Sabi ni Rhame na naka-yapos sakin at umiiyak.

Nawalan ako ng kapatid at muntik naring mawala ang mama ko, pero dahil sa tulong nila tita Margarette nakapa-survive si mama.

Nung mga panahong nagluluksa ako sa pagkamatay ka-isa-isa kong kapatid si Rhame ang nandon, kaya napaka laki ng utang na loob ko sa kanya.

*end of the flashback*

"Parang kapatid narin kasi ang turong ko kay Grae kaya prinsesa din ang tawag ko sa kanya... Pero nagustuhan ko sya... Kaya tinigil ko na para sa pinsan ko kasi..

I owe him for the life of my mom