Silence with MİNSUNG

6.

ARKADAŞLAR HYUNJİNİN PLAYERI NE ÖYLEE AĞAĞAĞĞ ÇOK İYİİ NOLUR ST KASALIM ... oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın okunmalar benim için çok değerli olsa da oy vermeniz ve yorum yapmanız beni çok mutlu eder :)

-ne ne dedin sen?

-dedim işte Chan ...ne duyduysan onu dedim!

-Sakın Minho! Sakın duygularından emin olmadan Han'a böyle yaklaşma!!

-Ondan uzak durmak istediğim tek saniye bile yok ki Chan...Ondan ayrı çekimlerimden nefret ediyorum...radyodan bile gelince ilk gittiğim oda onunki oluyor...siz burda uzun süre şarkılarla uğraştığınızda ne zaman eve dönecek diye saat sayıyorum...sırf onunla daha çok vakit geçirmek için benim çekimim olmadığı günler bile erkenden uyanıp onunla kahvaltı yapıyorum...Geçen gün beşte uyanacağını söylediği için uyku tutmadı yalanıyla beşte uyandım onunla birlikte....Felixle yakınlaştığında ağlıcaktım Chan...o dokunuşlar masum olsa da bana ızdırap geldi onları öyle izlemek...dayanamadın engel olmak istedim Felix ya Felix şöyle bir düşününce çok yakın arkadaşı ama kim olduğu fark etmiyor benden başkasıyla o kadar yakın olsun istemiyorum...Benden başkasına bir şey hissetme ihtimali bile beni yerle bir ediyor ...Geçen gün şirketin kafesinde Lia ile oturup gülerlerken kalbime bir şey saplandı gibi hissettim çünkü neden bilmiyorum ama bir iki haftadır bana uzak davranıyor ve onu bana gülerken görmeyi çok özlemişim Chan ...Başkasına gülen gözleri gözlerimi doldurdu...
Evet haklısın benim yüzümden çok zor şeyler yaşadı ...gruba ara verdi...bizden ,müzikten her şeyden uzaklaşmak istedi ama...

Geçen sene ona yaşattıklarım için de çok pişmanım...köpek gibi pişmanım...sanırım şu an ona böyle yaklaşma sebebim ...beni unutmasından korkmam...

Chan bundan çok korkuyorum...Ya beni eskisi gibi sevmezse diye çok korkuyorum...Ben ona geldiğimde o benden çoktan gitmiş olursa diye ödüm kopuyor ...Bunun düşüncesi bile kendime çekip dudaklarına yapışma isteğini tetikliyor....Benden gitme sakın demek istiyorum...onu kırdığım her anı düzeltmeyi yaralarını sarıp birlikte sahip olduğumuz daha güzel anılarla hatıralarını süslemek istiyorum çok mu ??

-ne zamandan beri böyle hissediyorsun sen?

- Hanın linçlendiği ve özür yazısı yazmak zorunda kaldığı gün var ya o gün işte her şey çok farklı geldi...O odada ağlarken savunmasızca kendimi banyoya kapattım ve ağlamamak için o iyi olana kadar çıkamadım dışarı...iyi olana kadar derken en azından ağlaması dinene kadar...

İnsan sevdiği kişinin üzüldüğünü göremiyormuş Chan...içi acıyormuş,canı hiç yanmadığı kadar yanıyormuş ...yok olmak istiyormuş...

O gün Felixle sarılıp uyudular ya ... Saçma sapan soğuk bir insan olmasaydım belki benimle uyurdu...ona sarılıp her şeyin geçeceğini söylerdim ve saçlarını okşardım...o uyuyana kadar gözümü kırpmazdım ....

Kısacası o günden sonra benden ona karşı akan bir şeyler olduğunu fark ettim...

Ama bilmiyorum yapabilir miyiz ...

Bizden olur mu bilmiyorum Chan...

-İşte MİNHO... ben de bunu diyorum ...bunlardan emin olmadan benim canım Hanımı sakın üzme! Senin gibi değil belki ama ...ben de onu üzgün görmekten nefret ediyorum... o benim ilk yol arkadaşım...sakın bak ...lütfen ona zarar vericeksen yaklaşma...içine gömmeye çalış...o uzun zamandır iyiydi...ama sen böyle davrandıkça içindeki hisleri canlandırıyor ...ve normal olarak acıları da...

İkisi bunları konuşurken Chanın telefonu çaldı arayan Felixti

-Yes Lix
-Chan yani chan hyung biz sizi bekledik siz gelmeyince de yurda geçtik haberiniz olsun

-Tamam Lix iyi ki beklememişsiniz birkaç şey konuşmamız lazımdı...

Felix telefonu kapattıktan sonra Han yüzündeki meraklı bakışla sordu

-Neden gelmemişler hala

-Bir şey konuşmaları gerekiyormuş Hannie

-Anladım...iyi ...konuşsunlar...hep .oturup.sadece ikisi konussunlar

-BİR DAKİKA BİR DAKİKA

-Noldu be ne bağrıyorsun

-AH MAVİ CİVCİVLER SİZ DE BNEİM ANLADIĞIMI ANLADINIZ Dİ Mİ

-ne diyosun Felix bağırma Seungmin uyuyor

-Oğlum sen Minhoyla Chanı mı kıskanıyorsun???

Soruyu sorduktan sonra gülmeye başlamıştı

-bir dakika sen cidden kıskanıyorsun

-Of felix ne saçmalıyorsun ya kapat konuyu
-han saçmalama ikisi çok yakın arkadaş üstelik şey
-ney
-şey işte Chanla
-neyy chanla neyy
-sakın tepki verme
-tamam söyle
-Chanla ben sanırım flörtüz

-NEEEEE NEEEĞĞĞ DEDİNNN SENNNNN
-İyi ki tepki verme dedim Han

-OHA LİX GERÇEKTEN Mİ
-hıhı yani şey bence öyle 👉🏻👈🏻
-OHA SEN TAVUK OLDUN DA HOROZ MU BULDUNNNN
-şşşşş hann suss nolur yoksa bağırırım Han Minhoya hala aşık diye

O sırada kapı Changbin tarafından açılmıştı

-Kim kime aşık be noluyo

Han ve Felix birbirlerine bakıp aynı anda konuştular

-Han sana aşık
-Felix sana aşık

Changbin gülme krizine girmişti

-Tamam şimdi sakince söyleyin hanginiz bana aşık

Odaya giren Hyunjin lafa çoktan dahil olmuştu bile

-Kim sana aşık bilemem Changbin Hyung ama ben Seungminime çok aşığım...

Hepsi gülüyor ve şakalışıyordu derken kapıdan anahtar sesi duyuldu

Chan ve Minho gelmiş olmalıydı

Minho  ve Han iki saniyelik bir bakışma yaşadıktan sonra Minho gözlerini kaçırdı ve odasına gitti

Han içinden Chan hyungla ne konuştuysa canı sıkılmış olmalı diye düşündü

Ertesi gün pazardı ve hepsinin günü boştu Minho yarın onlara her pazar olduğu gibi yemek yapıcaktı ve gün boyu oyun oynayıp dizi izleyecekler belki de arada bir yaptıkları gibi doğruluk cesaret oynarlardı...Pazar günlerini hepsi çok seviyordu onlar için pazar huzur demekti...

Chan saat on on bir gibiyken şirkete uğrar ve Chans room açar çocuklar da bazen hep birlikte onu izler Chanın açtığı şarkıları dinlerdi...

Yarın huzurlu bir güne uyanıcak olmalarına rağmen Minho huzursuz hissediyordu

Hana nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu...normalde hislerini saklamaya alışkın olsa da Han söz konusu olduğunda durum biraz değişiyordu...Akışına bırakmaya karar vermişti...

Karnı aç olduğu için saat geç olsa da önemsemeden mutfağa girdi...

Han da acıkmış olmalı ki masada oturmuş dünden kalan Jeonginin annesinin gönderdiği yemeklerden yiyordu ..
Minhoyu görünce

-Hyung gel ben fazla ısıtmışım benimle ye istersen...

-Oh..tamam Hannie

-Hyung bir iki haftadır sana soğuk yaptığım için özür dilerim sen benim için çok değerlisin saçma sapan bazı durumlardan canım sıkkındı sana yansttım sanırım
-Hannie ...sana ben de bir şey söylemek istiyorum !!

-Efendim hyung
-Ben hiçbir şeyi seni üzmek için yapmam han ...yapamam yani...seni üzersem de çok üzülürüm...bu yüzden sakın benden nefret etme...ve seni üzersem bunu bana söyle...

Aralarında kimsenin konuşmadığı bir bakışma başlamıştı ikisi de aklından o an her şeyi geride bırakıp birbirlerine sarılmak ve asla ayrılmamak istese de bu onlar için bir süre daha imkansız olacağa benziyordu...