Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirimm iyi okumalarrr...💜
Aralarındaki mesafe hala çok azdı ...
Minho Hanın belindeki ellerinden birisini Hanın öne düşen saçlarını arkaya taramak için kaldırdı...Yumuşacıktı saçları...Saçını düzelttikten sonra kendisine şaşkın bakan gözlere götürdü parmaklarını...
Akmak için bekleyen yaşları sildi Minhonun parmakları...Yanaklarına indirdi yavaşça elini...Sanki her an uçabilecek olan bir kelebeğe dokunur gibiydi dokunuşları...
O hep sevmek istediği yanakları okşadı sakince...
Yavaşça dudaklarını değdirdi yanağındaki eşsiz beninin üstüne ...küçük bir öpücük bıraktı...sanki daha sert olsa ona zarar vericekmiş gibi hissediyordu...
Her dokunuşunda kapalı gözlerini daha da sıkıyordu Hannie...
Yanağından çektiği dudaklardan sonra kısa süreli açılan göz kapaklarına bakacaktı ki kafasını kaldırdığında Hanın tekrar kapanan gözlerine kaydı gözleri...
Çenesinden tuttu ...
-Neden diye soruyorsun ya bana
Tekrar küçük bir öpücük bıraktı hafif kızaran dudaklara...
Belindeki diğer elini de yanaklarına çıkarıp yüzünü tuttu ve alınları birbirine yaslanıp gözleri anın büyüsüyle kapalıyken konuştu Minho...
-Nedeni açık değil mi Han Jisung!!?
O kavganın ardından ilk defa tekrar açıldı dudakları Hanın ve döküldü kelimeler ...
-Senden duymak istiyorum Minho...
Hanın bacakları titremeye başlamıştı...Üşüdüğünü hissetti...Ama yanıyordu sanki hissettiğinin aksine ...Minho ona hayatında yaşamadığı hisleri yaşatıyordu her seferinde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dibindeki çocuğun titrediğini hisseden Minho aralarındaki mesafeyi birazcık açıp yan tarafta duran yatağa oturttu ikisini de...
Ellerini yanındaki yorgun bedenin bacaklarına koyup titremesi geçene kadar bekledi...
Titremesi azalıp o güzel gözler tekrar gözlerini bulduğunda devam etti Minho
-Han duymak istediğin şeyi...ben bile kendime söyleyemiyorum ki ...
Han yine başa döndük diye düşünürken ekledi Minho
-Ama seni daha fazla böyle görmeye dayanamıyorum...Seni daha fazla ağlatmak istemiyorum...Seni az önceki gibi doyasıya öpmek isterken kendimi tutmak istemiyorum...Evet ben çok yanlış yaptım...Seni mahvettim...Ama gerçekten gerçekten Han ben de mahvoldum...Az önce sen ağlarken bile ...seni öyle görmek beni yerle bir etti...Nolur bidaha bana bunu yapma !!Nolur bidaha karşımda bu kadar üzülme...Çünkü senin için atan kalbim,sen acı çekerken atmayı bırakıyor ...küsüyor sanki bana...neden izin verdin der gibi nefesimi kesip darmadağın ediyor beni...Evet ...
