Silence with MİNSUNG

13

Selamlarrrr sanırım aranızda 11.bölümü okumadan atlayanlar olmuş ona da bi bakın deriiimm 😍🥺 umarım beğenirsiniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirimm iyi okumalarrr

Han oturduğu sandalyeden hızlıca kalkmıştı kalkma hızından olmalı ki bir anda başı dönmüştü
Düşücek gibi olan Hanı son anda tuttu Minho
-İyi misin Hannie?

-İ-iyiyim hyung başım döndü sadece

şaşkın gözleri yerini korkulu gözleri bırakmıştı kafasını kaşıdı
-ne nasıl yani ne diyorsun sen anlamıyorum ben ben doğru mu duydum şirket böyle bir şey istemez saçmalama

-Şimdi senin vocal dersinden sonra şirkete geçeceğiz Hannie hep birlikte toplantı yapacağız senin hayır demen önemli değil çünkü ben ikimizin yerine okey verdim

-Hyung...sen ve ben ..,biz nasıl?

-Sadece belli bir süre Hannie ...sonrasında ayrıldığımızı duyururuz...

-Peki sen neden kabul ettin teklifi??

-Zaten önemsiz öyle üstünde durmadım...Grup içinde Staylerin bizi çok sevdiğini biliyorsun...Her bakışımızdan her bir davranışmızın altından bir şey arıyorlar...Onlar da mutlu olur hem...

-Onları kandırmış olacağız ama ...buna da okey misin ?

-Belki de kandırmayız Hannie.,,

-Anlamadım?

-Boşver...

Hanın vocal dersine çok az kaldığı için orda ayrılmak zorunda kalmışlardı...

Minho Hana vocal dersi bitene kadar onu bekleyeceğini söylemişti...

Eve almak istediği birkaç yemek malzemelerini ve uzun zamandır almak istediği fırını aldıktan sonra Hanın çıkmasına on on beş dk kaldığını gördü...

Hanın dersinin olduğu binaya gelip arabada beklemeye başlamıştı...

Telefonun çalmasıyla binanın kapısında olan gözlerini telefonuna çevirdi Minho

-Efendim Chan
-Han çıktı mı Minho ? Hepimiz şirketteyiz sizi bekliyoruz.

-Çıkmadı daha Chan bekliyorum kapısının önünde çıkar birazdan orda durumlar ne peki

-Şirkete gelmeden önce Hyunjin Seungmine biz de şirkete söyleyip herkese duyurabilirdik diye sitem etti ...biliyorsun Seungmin şirketten bile saklamak istediği için biraz tartıştılar...Ama şu an herkes sizin gelmenizi bekliyor

-Tamam geleceğiz

-Minho

-Efendim Chan

-Sen ne hissediyorsun?

-Bilmiyorum Chan...ama mutluyum...adı sahte olsa da bana ait olduğu zamanları çok merak ediyorum...Ona sahip olmak nasıl çok merak ediyorum...

-O peki ?? O istedi mi?

-Bilmiyorum ki Chan ...korktu sanki neden korktu bilmiyorum ama korku doluydu  o bakışları...

-Kendisini kaptırmaktan korkuyordur belki...gerçekliğine inanmaktan...

-Bilmiyorum Chan ...neyse Han geliyor kapatıyorum...

Chan haklıydı...Han Minhonun ona dediği şeyden sonra çok heyecanlanmıştı... Bütün ders boyunca Minhodaydı aklı...ne olacaktı nasıl olucaktı...sahte de olsa sevgili olucaklardı...Bir yıl önce bu habere nasıl sevinirdim diye düşündü...Şimdi korkuyordu...istemiyordu sanki...içinde bir huzursuzluk vardı...aşktan mı ki ??diye geçirdi içinden