Still With You | SeongJoong

Final Maçı (1)

Hongjoong'tan Anlatım:

Sabahın erken saatlerinde yine o sinir bozucu alarm sesine uyandım. Seonghwa'yla ayrıldığımızdan beri okula bile zar zor gidiyordum. Hala o iftiraya nasıl inandığını cidden aklım almıyordu.

Neyse...

Wooyoung her sabah yaptığı gibi yine bas bas bağırıyordu.

"HONGJOONG HYUNG"

"Ne var? Ne bağırıyorsun yine?"

"Saat kaç oldu, geç kalacağız salak hadi hızlı olsana kaç dakikadır seni bekliyorum. Sonra hocalar niye geç kaldın diye senin yüzünden bana kızı-"

"Tamam giyindim sus. Ne kadar konuşuyorsun biraz sus be. Ben hazırım çıkalım artık."

Wooyoung'un bir şey daha demesine izin vermeden çıktım ve o da arkamdan gelmişti. Sessiz bir yoldan sonra okulun önünde ayrıldık.

OKULDA

Seonghwa'dan Anlatım:

Yine okuldaydım. Mingi ve Jongho'yu bekliyordum. Bugün çok önemli bir gündü çünkü aylardır çalıştığımız basketbol maçının final turu vardı. Karşı taraftan nefret ediyorduk, bu yüzden onlara laf vermemek adına bu maçı almamız gerekiyordu. Okul kapısının önünde Mingi ve Jongho'yu beklerken gördüğüm kişiyle kalbim hızlanmıştı. O Hongjoong'tu... Onu biraz özlemiştim. Aslında baya... O anki heyecanla hızla arkamı döndüm. Beni görmesi isteyeceğim en son şeydi. Ne de olsa o iftiraya inanmıştım ve onun güvenini kırmıştım... Hala o iftiraya nasıl inandım aklım almıyordu. Delirmiş olmalıydım. Beni asla affetmeyecekti ve bunda haklıydı da...

Neyse, bunları düşünmenin sırası değildi. Bugünkü maça odaklanmalıydım.
Yorucu bir gün olacaktı...

1 saat sonra

Son antremanları yaptıktan sonra soyunma odasına gittik. Formalarımı giydikten sonra diğerlerini beklemeye başladım ve içeri gelen kişiyle tekrar bütün dikkatim dağıtmıştı. Hongjoong gelmişti...

Gerçekten çok güzeldi. Gözleri, saçları, her şeyi... Tekrardan onlara sahip olabilmek, dokunmak ve kokusunu içime çekebilmek istiyordum. Ona baktığımı fark etmiş olmalı ki birden bana baktı ve göz göze geldik. Kalbim yerinden çıkacaktı. Benim aksime o gayet sakin görünüyordu. Biraz da sinirli... Ona daha fazla bakamadım. Çünkü daha fazla bakarsam cidden kalbim yerinden çıkacaktı...

Tam o sıra diğerleri geldi ve kapıya doğru ilerledik. Onun yanından geçerken eskiden her an içime çektiğim eşsiz kokusu geldi burnuma. Gerçekten o kokuyu tekrar koklayabilmeyi her şeyden çok istiyordum... O kadar güzeldi
ki, bayılacaktım. Ama o yüzüme bile bakmıyordu... Benim hakkımda ne düşündüğünü cidden o kadar merak ediyordum ki... Nefret ediyordu sanırım... Haklı olarak... O iftiraya inanmıştım. Cidden aptaldım. Neyse...

Maç yapacağımız sahaya gelmiştik. Etrafıma baktım. Aklıma, eskiden seyirciler arasında kazanmam için yaptığı tezahüratlar geldi. Kazandığımda gelip sarılışı, kaybettiğimde yüreğimi ısıtan sözleri... Gerçekten çok özlemiştim...

Maçın başlamasına dakiklar vardı ve çok heyecanlıydım. Başlamamız için düdük çalındı. O sırada gözüm kenara çarptı. Hongjoong oradaydı... Gizlice beni izliyordu. Düşüp bayılacaktım. Bu oyunu kesinlikle almalıydım. O beni izlerken bu maçı kaybedemezdim. Bu maçı onun için alacaktım. O bunu bilmese bile...
. . . . .

1 saat sonra

Yorgunluktan ölecektik. Son bir atışımız vardı. Her şeyi belirleyecek atış. Seyircilerin tezahüratları artarken dikkatimi topladım ve topu elime aldım. O sırada son kez Hongjoong'a baktım. Heyecanlı gözüküyordu ama bunu belli etmemeye çalışıyordu. Benim için heyecanlanmıştı...

Göz göze geldik ve o birden hızlıca gitti. Nedenini anlayamamıştım. Bunu sorgulamanınn vakti değildi.
Dikkatimi topladım ve potaya doğru koşmaya başladım.

Birkaç saniye içinde son golü atmıştım.
Takımımız kazanmıştı. Gerçekten çok mutluyduk. Hak ettigimizi almıştık ve şimdi uzunca dinlenebilirdik. Gerçekten tüm yıl çok yorulmuştuk.

Hongjoong'un gitmesine biraz üzülmüştüm. Ama bu anı bozmayacaktım...

Evet ilk ficimin ilk bölümünü yazdım. Umarım beğenirsiniz. Her gün 1 bölüm atmaya çalışacağım. Oylayıp yorum yaparsanız çok mutlu olurum. Kafanıza takılan bir yer veya soru olursa dm açık, beklerim. Okuyan herkese teşekkür ederim. Sonraki bölümde görüşürüzzz ❤