0.3

527 30 6
                                    

"Canım ne yaptım ben ya?"
"asıl ben bir şey yapmadım, hep senin yüzünden. Buna uydum ben aşkım, affet."

"Ya suçlu değiller mi Nisan sen hiç fikrini söylemedin?"

Edanın bana sinirle dönmesiyle kafa salladım cevap vereceğim sırada nehir girdi araya

"Bence Nisanı bu konuya katmayalım kızlar"

Doruk ve Merih onları savunacağımı düşünerek umutla bana bakıyorlardı

"Bence kesinlikle haklısınız kızlar. Sonuçta bunu yapmak zorunda değillerdi, neden yaptınız ki?"

"Vur dedik öldürdün Nisan ne diyon ya"

Dorukhanın dediği şeye omuz silkip arkama yaslandım

"Ayıp ediyorsun ama"

"Doğrular."

"Hayır etmiyor gayet haklı. Yapmak zorunda değildiniz."

"Neyse hadi siz gidin biz kız kıza takılacağız.

...

Hazırlanmış ve çıkışta beni bekleyen kaanın yanına gittim.

Bu sürede geçen zaman aramızda hiçbir değişim olmadı ve aynı berbat durum devam etti ama sanırım bu duruma alışıyordum artık o kadar garip gelmiyordu.

"Kaan, gelirken havaalanına uğrayacağız unutmadın değil mi?"

"Niye uğruyoruz?"

Şaşırmış bir şekilde yüzüne bakmaya başladım birkaç saniye hatırlamaya çalışır gibi düşündü

"Haa evet evet hatırlıyorum uğrarız."

Cevap vermeden kapıyı açtım.

"Gidelim o zaman hadi, anca yetişiriz."

"Tamam çıkalım."

Arabaya geçip ön koltuğa oturdum ve dışarıyı izlemeye başladım.

"Klimayı açayım istersen"

"Gerek yok cam yeterli oluyor."

Kafamı çevirmeden dışarıyı izlemeye devam ettim.

"Radyo?"

Bu kadar sıkması rahatsız ediyordu, bu sefer de ben konuşmak istemiyordum işte niye anlamıyordu acaba?

"Bir sorun mu var?"

"Yanlış zaman seçiyorsun kaan ya da bilerek yapıyorsun."

"Ne demek istiyorsun?"

"Hiçbir şey sadece önüne bak ve konuşmayalım olur mu?"

Kaan sert bir şekilde arabanın vitesini değiştirip hızını biraz artırarak önüne döndü, ani hızlanmasıyla sarsılarak biraz öne gitmiştim ama bir şey söylemeden tekrar cama döndüm. Yine beni suçlu çıkarmayı başarmıştı, bunu her defasında yapabiliyordu ve hiç sıkılmıyordu yapmaktan.

...

Aşırı sessiz ve gergin geçen bir yirmi dakikanın sonunda daha önce gelmediğim bir yere gelmiştik arabayı park etti ve hızlı bir şekilde kontağı kapattı arabadan inip dışarıda beklemeye başladı. Gözlerimi kapatıp birkaç saniye arabada oturdum ve başımın dönmesinin geçmesini bekledim, daha sonra arabadan indim ve beklemeden içeri girdim Kaan da arkamdan geldi.

Harika bir kahvaltı olacaktı gerçekten, hayır nereden çıktı bu zaten çok ihtiyacımız var gibi.

En köşedeki masalardan birine oturdum hemen arkamdan da Kaan geldi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 23, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

𝚃𝚘𝚜𝚔𝚊 ~ 𝙺𝚊𝚊𝚗 𝙰𝚢𝚑𝚊𝚗 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin