Beni Hissetmek İstersen

Tek bedende iki hayat

"Hocam tam tamına 7 dakikadır burdayım ama beni neden çağırdığınızı söylemediniz...İyi misiniz?"Dedi Ali.

"İyiyim ama...Canımı sıkan bir konu var ve bunu seninle konuşup bir şekilde anlaşmanız gerekiyor Ali."Dedi Ferman.

"Nedir?"Dedi Ali merakla.

"Ali,benden ne olursa olsun birşey saklama olur mu?"Dedi Ferman.

"Olur,saklamam ama siz neden bunu  soruyorsunuz?"Dedi Ali.

"Barbitürat meselesi...Neden söylemedin Ali?"Dedi Ferman.

"Ben...Emin olmak istedim.Öyle birşey yoksa,yani ben öyle zannetiysem diye sizi telaşlandırmak,korkutmak istemedim,size söylemeden önce emin olmak istedim."Dedi Ali.

"Ali,bırak telaşlanalım,bırak konu seni sağlığınsa,senin hayatınsa telaşlanalım,korkalım.Hayat bu başka birşey değil bir defa geliyoruz bu Dünya'ya ve bazen bazı şeylerin geri dönüşü olmuyor,hayatımız gibi ölürsek eğer birdaha doğmuyoruz, tekrar dünyaya gelemiyoruz, tekrar yaşayamıyoruz...Çağrı zamanında Beliz'e söylemese ve Beliz,Dorukla birlikte o testleri zamanında bulamasaydı,aklımdan geçmesini bile istemiyorum ama şuan benimle konuşmak yerine komada olabilirdin ya da en kötüsü ölmüş olabilirdin Ali ve ben...Seni birdaha herhangi bir somut duygu yüzünden kaybetmek istemiyorum.Beni anlayabiliyor musun kardeşim?"Dedi Ferman.

"Anlıyorum...Haklısın,söylemem gerekiyordu...Birdaha herhangi birşeyi senden saklamayacam."Dedi Ali.

"Senin saklamandaki amacı çok iyi anlıyorum abicim... Gerçekten,belki bende senin yerinde olsam senin yaptığın gibi yapardım ama Ali şöyle bir gerçek var...Korkuyorum,çok korkuyorum hemde sana birşey olmasından.Ali,benim ailem ben küçükken dağıldı,Fatoş'un kazasından sonra hiçbir zaman mutlu olmadık biz.Trafik kazasıyla başlayan bu dağılma tekrar olan bir trafik kazasıyla tamamen bitti ve annemle babam vefat etti.Ondan sonra bu kalbimi mecazi bir şeritle sıkı sıkı ördüm ve kimseye geçmesi için bir şans dahi tanımadım taaki sen gelene kadar,bana tekrar aile olana kadar.Sen hayatıma dahil olana kadar, bana tekrar sevmenin ne kadar güzel birşey olduğunu hatırlatana kadar ben çok şey kaçırdım...Ali ben seni sevdiğim gibi abin olmayı da çok seviyorum,yetim ve öksüz biri olarak ben seni ve sevdiklerimi kaybetmek istemiyorum.Ben birde kardeşimi kaybedemem,birdaha bir kaybı daha kaldıramam ben abicim."Dedi Ferman.

"Benim ailem küçükken abimin öldüğü gün kapının önüne koydu beni, belki yetim ve öksüz kalmadım ama bende abimi kaybettim,ailem olarak gördüğüm tek kişiyi.Kimsesiz kaldım senin gibi,evet Adil hocam vardı ama o da dahil kimse yaşadıklarımı değiştiremezdi...Tek ailem Adil hoca derdim hep kendi kendime bunu söyleyeceğim bir başka arkadaşım bile yoktu.Bazen size ilk abi dediğim zamanı hatırlıyorum,ikimizde dayak yemişiz akabinde Fatoş'la tanıştırdın beni,atkını verdin.Abi olmak kolay değil,bunu kendi abimden biliyorum, benim için canını verip ölmesinden biliyorum ve sen kolay olmayacağını bile bile abim olmaya karar verdin,kardeşin olmama izin verdin...Abim olduğun için çok şanslıyım."Dedi Ali gülümseyerek ve elini Ferman'ın dizine koydu.

"İnan bende kardeşim olduğun için nasıl şanslı olduğumu bilemezsin Ali...Bu konuşmalardan anlaştığımızı umuyorum Ali,anlaştık mı?"Dedi Ferman.

"Anlaştık...Birşey saklamayacam artık,söz veriyorum."Dedi Ali.

**********************

"Nazlı'm...Ne yapıyorsun?"Dedi Ali.

"Canım... Düşünüyorum,sen ne yapıyorsun?"Dedi Nazlı.

"Ferman hocamın yanından geliyorum...Sen ne düşünüyorsun Nazlı'm üzüldüğün birşey mi oldu ne oldu?"Dedi Ali.