Umarım beğenmişsinizdir Arkadaşlar.. Yardımcı olursanız Hikayemiz büyüyebilir. MultiMedi'a da İdil. :)))
Bu bu Rüzgarın sesiydi..
Ani hareketlerle kalktım, ve ona sert bir tokat attım.
Kesin beklemiyordu ki şoka girdi , hızlı hareketlerle Cansu'nun kolundan tuttum ve köşeyi dönene kadar sürükledim. O da şaşırmış olacak ki kolunu tutup onu sürüklememe izin verip susuyordu.
Merdivenlere geldiğimde kolunu bıraktım. O anda o da konuşmaya başladı.
''Vayy be neymişsin sen öyle. Çocuk bildiğin kızardı yaa.'' O böyle yavşak yavşak konuşurken ben susuyordum. 2-3 kat indikten sonra kantindeydik.Ben boş ve kuytu köşede bir masa bulduktan hemen sonra oturdum Cansu gitti ve bize birer kahve getirdi.Bir yudum aldıktan sonra konuşmaya başladım.
''Ne ki bunun derdi zaten. Ben hep böyleydim milletin içinde beni kimse rezil edemez. Bu hep böyleydi.
Beni tanıdığı kızlardan sanıyor ama değilim! Eskiden karanlıktan korkardım annemlerin yanında yatardım hep.. Ama ama şimdi karanlık benim. Ve beni kolay kolay kimse yıkamaz..''
O sırada zil çaldı ama biz kalkmadık. Derse de gireceğimizi sanmıyordum zaten.
''Bu gün kızlar gecesi yapalım mı? Hem biraz stres atarsın Bol bol alışveriş yaparız. Abur cubur ve...''
derken sözü kesildi Meriç denen çocuk Cansu ile kolumdan tutup sürüklemeye başladı Cansu bağırıp çırpınıyordu bu içime ne kadar gülme isteği getirse de ne durumda olduğumu hatırladım ve Meriç'in koluna sert bir yumruk attıktan sonra bir çelmeyi de bacağına geçirdim. Cansuyu tutuğum gibi arkama çektim oda yere düştü tam o sırada yandaşı yani Rüzgar geldi. Meriç'in halini görünce kızmış olacak ki yüzü öfkeyle parıldadı kızardığını farkettim. Dişlerini sıkıyordu. O mavi gözleri kızarmış yüzünün arasında kalmıştı. Hayranlıkla baktığımı görünce hemen kendimi topladım. O da Meriç'i yerden kaldırmaya çalışıyordu. Cansu 'nun kulağına eğilip ''Koş'' diyebildim.İlk anlamadı ama sonra anlayınca Koşmaya başladı bende ardından koşmaya başladım.Arkada bağırıp koşmaya başladılar.Öğretmenler zili çalmadığından sınıfa girip çantaları alıp çıktım. Cansu, beni bekliyordu çantasını fırlattıktan sonra okuldan çıktık.Cansnun şoförü olduğunu düşündüğüm bir araba vardı. Cansu beni beklerken aramış olacak ki hemen kapıyı açıp içeri oturduk. Ardından Cansu ''Her zamanki kafeye'' derken bende arkaya bakıyordum biz hareket ederken onlarda okulun kapısından çıkmışlardı.Bir iki el kol hareketi yaptılar ama net göremedim.
Hemen sonra Cansu'ya döndüm. O da bana aynı anda döndü. Nefes nefese kalmıştı ve nefesi çok düzensiz geliyordu. Ben koşuyla uğraştığım için bu pek olmuyordu.Ona biraz su verdim. Kafeye gelmiştik.Benim arabamdan çok daha hızlı sürülüyordu. Bunu özlemiştim..
Arabadan indik. Kafe çok güzeldi. Kapı girişi çiçeklerle yeşilliklerle süslenmişti. İçeriye girildiğinde içinde çok güzel bir bahçesi vardı. Yeşilliklerin üstünde rengarenk minderler vardı.
Minderlere oturduk. Çok doğal bir yerdi. Garson geldiğinde o da gayet doğaldı papyon gibi sıkıcı şeyler takmamıştı ve bu benim hoşuma gitmişti. Bize yeşilli çiçekli kapağı olan menüyü verdi ve gitti.
Salata falan vardı ama ben içecek bir şeyler arıyordum ve ve Cansu '' Ne yesek ne içsek yaa, sakinleştirici bir şeyler olmalı çünkü yaşadığım şeyler normal değil..''
''Cansu, saçmalama tamam biraz koşuşturmacalı geçti ama.. Ben eğlendiğimi hissettim. Koştum,dövdüm ve sanki bu uzun zamanın acısını çıkardı.''
''Olmassa bidaha yaparız.'' Dedi piç smyle gülerek.
''Acaba ne yaptılar?''
''Amaann boşver onları biz ne yiyeceğimize bakalım.''
''Pekala. Ama aç hissetmiyorum birer latte söyleyelim. Sonrada alışverişe gideriz.Bunların acısını çıkarırız.Ne dersin?''
''Bana uyar.''
Cansu garsona el işareti yaptı ve garson gelince siparişlerimizi verdi. Aklım onlarda kalmıştı. Şeylerde yani onlarda offf işte Rüzgar Ve Meriç'te.
Onlara yaptıklarımdan pişman değilim. Ama üzüldüm de. Uzun zamandır ilk defa bu kadar yoğun duygu yaşadım. Sinirlendim Öfkelendim Sıkıldım Üzüldüm Ve Eğlendim..
Farklı şeyler yaşadım. 2 Yıldır duygusuz yaşadım. İlk defa bir şeyler hissetmiştim.
Ve tam bahçe kapısının önünde siyah bir araba durdu.
Bu oydu. Rüzgardı ..
Heyecandan kalbim duracaktı. Peki ya niye heyecanlanmıştım ben?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Ulaşılmazı
ChickLit''Yaşadığım bütün kayıplardan sonra sanki bir erkek gibi kendimi dövüşe sarmıştım. Hatta en iyisiydim bile diyebilirim. Ne zaman sinirlensem ölene kadar dövüş yapasım geliyor. Kötü ne varsa içine sarmaya başlamıştım. Kurtulamazdım artık. Cansu bil...
