~κεφάλαιο 9~

169 16 2
                                    

Άνοιξα τα ματια μου και ένιωσα ένα βάρος στην κοιλιά μου. Σήκωσα το κεφάλι μου διστακτικά και αντίκρισα έναν κοιμισμένο Δημήτρη. Έμεινα να τον παρατηρώ για λιγο. Είναι τοσο γαλήνιος οταν κοιμάται. Δεν ξερω τι σκεφτόμουν. Ένιωθα τοσο πιεσμένη μεσα μου, που το μονο που ηθελα να κανω ηταν να του πω όσα ένιωθα. Κι αυτο έκανα...
" Ποτέ δεν βρήκα το θάρρος να σου πω όσα ένιωθα, οποτε θα στα πω τώρα που κοιμάσα.
Η αλήθεια ειναι οτι στην αρχή πίστευα οτι θα εισαι το ίδιο σνομπ παιδι που γνωρισα κάποτε, αλλά καθε μερα που μένω μαζι σου και σε γνωρίζω καλύτερα σε ερωτεύομαι όλο και περισσότερο."

Μόλις τελείωσα την φράση μου ήταν που τον ένιωσα να κουνιέται.
Λες να τα άκουσε ολα αυτά ; Είπα απο μεσα μου καθώς είχα κοκαλώνει απο τον φόβο μου!
Σηκώθηκε απο το κρεβάτι με ανακατεμένα τα κατάξανθα μαλλια του (Η- είναι τοσο υπέροχος) και με την βραχνή φωνή του μου είπε σαν να μην συνέβει τίποτα
Δ- "καλημέρα Ηρώ μου! Παω στην κουζίνα για καφέ, θες να σου φέρω κατι ?"
Εγω είπα τραυλίζοντας:
"Ο-Χ-Ι Ε-Υ-Χ-Α-Ρ-Ι-Σ-Τ-Ω ...έρχομαι κι εγώ."

Κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά, αποφεύγοντας να τον κοιτάξω στα ματια. Την ώρα πού πήγα να βάλω καφέ ήμουν ήδη πολύ νευρική απο αυτο που είχε συμβεί πριν με αποτέλεσμα να γυρίσω απότομα και να χύσω τον ζεστό καφέ πανω στον Δημήτρη.
Η- " χίλια συγνώμη, δεν το ήθελα. Ασε με σε παρακαλω να σε βοηθήσω να καθαρίσεις αυτο το χάλι.
Δ- " δεν πειράζει, τα έχω όλα υπό έλεγχο."

Και τότε ήταν που έβγαλε την μπλούζα του...
Έμεινα να χαζεύω τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του.
Δ- " Απολαμβάνεις την θέα; " είπε και άρχισε να με πλησιάζει απειλιτικά!
Όταν πλέον είμασταν σε απόσταση αναπνοής και αποφάσισα να αφεθώ ελεύθερη...
Τότε το κινητό μου άρχισε να δονήται ενοχλητικά!
Τραβήχτηκα αμέσως και τον άκουσα να μουρμουρίζει βρισιές.
Η- " Ναι!
Κ- " Ελα ρε σνομπάρα, που χάθηκες?"
Η- " Σορρυ ρε μπαζολακι απλα ήμουν πτώμα και πήγα αμέσως για ύπνο. Μπορεις να βρεθούμε οι δυο μας?"
Κ- " Ναι ρε το συζητάς. Πες μου μέρος και ώρα."
Η- " Σε μισή ώρα στο Μικέλ!

Κλείνοντας το τηλέφωνο πήρα μια βαθιά ανάσα και με το που πήγα να γυρίσω βρέθηκα για ακομα μια φορα αντιμετοπη με τον Δημήτρη!
Δ- " Έχουμε αφήσει κατι στην μέση, μην το ξεχνάς!

~A/N~
Σορρυ που άργησα τόσο να ανεβάσω!!!
Ξέρω ότι αυτό το κεφάλαιο ειναι μικρό, αλλά δεν του λείπουν οι ανατροπές ε??
Τι λέτε άκουσε ο Δημήτρης αυτά που του είπε η Ηρώ??
Το επόμενο θα μπει μάλλον αύριο και θα δούμε λίγο τι κάνουν και οι άλλοι χαράκτηρες
Μέχρι αύριο,
Φιλάκια
-ευχαριστώ πολύ την luke-is-a-penguin20 για τις ιδέες που μου έδωσε για αυτό το κεφάλαιο, λοββ γιου ❤️

~Ο δρόμος προς την αγάπη~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora