Chapter 22: what happen?
Pinky's
~ let me know that i've done wrong,
when i knew this all along~
alarm clock ko o bongga.
Taena. Ang sakit ng ulo ko.
Sobrang sakit. Parang mababasag.
"oh gising ka na pala"
hala.
"sinu ka?" tsaka di ko toh room. Siet. Hotel toh hotel.
Pero wala naman masakit sa akin. Tsaka eto pa rin yung damit ko. Heck! What happened.
"ako dapat magtanong niyan. Sinu ka? Ba't mo ako dinala dito?"
"kapal! Di nga kita kilala eh" hala. Pucha sinu ba yan.
Takte saket ng ulo ko. Saket.
"oh kape oh"
kinuha ko naman agad.
"inom ng inom di naman kaya" saad niya pa.
Puweh! Pait.
Saket talaga.
"anu masaket?"
tanung niya.
Nagtalukbo naman ako.
"mas masakit puso ko" sabi ko.
It feels like HELL. Yung tinulungan mo ang bespren mong ligawan ang gusto niya. At yung bespren mong yun mahal na mahal mo.
"it feels like my heart is living in inferno."
"i don't know if there's a remedy for this. But it hurts me so much"
sabi ko kay TEAR. Makicooperate eh.
Yan nanaman sila.
"hey. Don't cry. You'd been crying all night. Binasa mo nga damit ko eh" sabi niya.
Makikooperate ka kasi luha.
"pasensiya. I'll just buy you a new one" say ko naman.
Then ayun. Kinuha ko na yung kape. Kahit mapait yun inunom ko pa rin.
Tumayo na ako.
"by the way. Who are you?"
"i'm Seth Franco. You" say niya.
"Pinky. Thank you for taking care of me" say niya.
"kahit naman forever eh" say niya na pabulong.
"o siya. Need to go" ayun naghilamos ako bago umalis.
Pero pagkabukas na pagkabukas ko. Tumambad sa akin ang mukha ni Kyle. Teka how did he know?
"why are you here?" i asked him.
"i'm fetching you" say niya. Tumingin siya sa loob. Dun naman lumabas si Seth.
"oh you forgot" hala anu yun?
Wala naman akong nakalimutan eh.
Siet yung BRA Ko!
Nagulat si Kyle. Then bigla niyang nasapak si Seth.
"its not what you think Kyle." sabi ko.
"she did a great last night" saad niya pa.
"pinagsasabi mo?!" say ko.
Sinuntok niya nanaman si Seth. Hindi ko yan bra. Suot ko pala yung akin.
Hahaha. Ait! Bakit ba ako nagiisip ng ganun.
"KYLE tama na!" sabi ko. Nagsusuntukan na kasi sila.
Hinila na ako ni KYLE.
Then pumunta kami sa sasakyan niya.
"kyle. Its not what you think." say ko sa loob ng sasakyan. Pero taena.
"oo nga pala. Bakit ako magpapaliwanag sa iyo? Eh 'BESTFRIEND' lang naman kita" emphasizing the word BESTFRIEND.
Pero napapreno siya ng malakas. Dahilan para mauntog ako. Nakalimutan ko po kasi yung seatbelt ko.
"yun na nga eh. BESTFRIEND lang" say niya.
"you don't have to explain" saad niya pa. Then nagpaandar na ulit siya.
Ba't ang lungkot niya? Parang gusto kong magwala.
"KYLE, all this years malihim ka pa rin" say ko.
"Pin, all this years malihim ka rin" pabalik niyang sagot.
Woo KYLE! Kung alam mo lang! KYLE taena! When will you hear every beat of my heart?
"were here" say niya. Na sa bahay na kami. Di na ako nagpaalam.
Nakakainis kasi siya.
Buset. Manhid. Sarap patayin. Ikaw na puso ka! Ba't kay KYLE pa? Andaming lalake sa mundo eh. Tch!
