Het boek van Phoebe

over elfen

Vandaag heb ik dus nieuwe mensen leren kennen, Aurora, een nymph, Nerdida, een zeemeermin en Aelita, een elf.

Die laatste is het interessantst, want elfen en wizards zijn al vele eeuwen met elkaar in oorlog verwikkeld. Niemand weet meer waardoor het komt, maar iedereen weet dat we niet met elkaar om horen te gaan. Aelita en ik zijn echter alle twee verbannen, dus dat probleem geldt toch niet voor ons.

Elfen zijn een bosvolk (een deel van deze informatie heb ik over de dag heen uit Aelita gekregen). Ze zijn sterk verbonden met de aarde en hechten veel belangen aan de gezondheid van het bos.

Ook zijn ze krijgers, die het best zijn met hun boog, maar ook vaardig met zwaarden en dolken overweg kunnen. Deze informatie weet ik door de wizardlijken die wel eens zijn gevonden zonder tas.

Elfen zijn ook goed in het maken van dingen, al is ambacht niet meer waar op gefocust wordt door dit ras. Ik heb wel eens boeken gevonden in de bibliotheek die gebonden waren in door elfen versierd leer, maar die zijn heel oud en mensen zeggen dat die niet meer meetellen. De informatie zou niet meer kloppen, omdat elfen vieze verraders zijn (hun woorden, niet de mijne)

Ze hebben ook de kracht om te manipuleren met hun ogen. Er gaan zelfs geruchten dat ze je kunnen vertellen om te stoppen met ademhalen, maar volgens Aelita kan overlevingsinstinct er voor zorgen dat dat niet gebeurd. Ze draagt wel een blinddoek om te zorgen dat zij die kracht op niemand gebruikt. Ik weet niet waarom ze haar krachten af wil schermen, maar misschien vertelt ze het ooit aan ons.

Ze is aardiger dan dat ik mij elfen had voorgesteld, maar ze is ook weggejaagd uit haar stam. Daardoor is de helft van de groep die we nu hebben weggestuurd van huis. Het zijn aardige meiden. Dit komt wel goed.